Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De fiets had toch niet neen gezegd

Je leest soms echt van dat nieuws dat je denkt: “dat is écht nieuws omdat ze geen ander hebben”. Meestal kappen we dat gewoon dicht en lezen niet verder maar als we lezen: Man voor de rechter na seks met fiets, dan gaan ons wenkbrauwen toch een beetje omhoog.

Want wat blijkt? De man had seks gehad met zijn fiets en was betrapt in zijn hotelkamer door twee kamermeisjes, die daardoor geschokt waren.

En dan denken wij: “hoe kunnen die kamermeisjes dat zien? Wat houdt dat “betrapt” in? Dat ze zomaar binnen gingen? Dan vinden wij dat eerder schending van de privacy.

En al lijkt het ons nu niet bepaald normaal om het efkes met je fiets te doen, ergens misdoet die daarmee aan niemand iets. Of zouden al diegenen die het met een opblaasding doen, ook voor de rechter moeten komen omdat dat geval niet expliciet toestemming heeft gegeven?
 
En serieuze dingen zoals diefstal worden gewoon geklasseerd na de aangifte omdat ze belangrijker dingen te doen hebben …

Previous

Op eendenjacht!

Next

Het bweukgevoel

1 Comment

  1. 29-10-2007, 12:13:51
    kweet nie
    maar volgens mij was dat toch een relatie die vroeg of laat ‘spaak’ liep.
    koenie kiplekker,die zich afvraagt in welke versnelling dat ‘het’ gebeurt,groet.
    http://ridder-van-de-lach.skynetblogs.be
    ridder

    —————————————————————————–

    29-10-2007, 13:15:13

    goed dat hij het niet deed op een dicht gegroeid wandelwegske want dan was het openbare zedenschennis als hij bertapt werdt.
    wat zo iemand bezielt weet ik niet
    maar het was zijne fiets he.
    das zoals de boer en zijn varken …
    zonnekes hé
    http://zonneklopper.skynetblogs.be//my-diamond.skynetblogs.be
    Sunny-Kay//Diamond

    —————————————————————————–

    01-11-2007, 00:33:55

    niet kurieus willen zijn,wat die versnelling betreft,daarvoor zijn er programma’s zoals Big Brother

    Geen belang

Laat een reactie achter bij Juffrouw TikReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén