Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Het is niet al goud …

Nooit was ik er echt van bewust, maar nu, zo terugkijkend, heb ik toch altijd een voorliefde voor zilver gehad.

Het eerste ringetje dat niet van Scherpenheuvel kwam was in zilver, kwam zogezegd van mijn grootvader, al had de man het me nooit zelf gegeven. Ik verloor het. Daar had ik wel spijt van. En niet alleen omdat ik onder mijn voeten had gekregen, niet omdat ik het verloren was, maar omdat ik het gedragen had. Ik stond er toen nog niet bij stil.

Met mijn plechtige communie -ohlala, het leek wel een overstap naar volwassenheid- kreeg ik gouden oorbellen, die achteraf nep bleken te zijn, een gouden armband en een gouden ring. Beide laatste ben ik op een paar jaar tijd ook verloren, met ook veel gedonder omdat ik die had aangehad. Dat mocht enkel als we op familiebezoek gingen of als het expliciet toegelaten was.

Toen dacht ik wel: “welk nut heeft het om ze te hebben als ik het niet mag dragen?”

Het is wel zo dat ik, op momenten dat ik zelf mocht kiezen altijd koos voor zilver: een zilveren armband voor mijn 17de, een zilveren hangertje met sterrenbeeld voor mijn ik-weet-niet-meer-hoeveelste- verjaardag.

Bovendien kocht ik bij tijd en wijle ook nog wel eens iets wat ik mooi vond: altijd zilver. Maar geschenken waren altijd goud. Het leek zo ingeburgerd.

Tot ik ergens, in 2011 denk ik, alle goud verzilverde en mijn juwelenkist verguldde met zilver.

Maar toen ik ooit eens hoorde van: “Het is wel mooi maar het is maar zilver” heb ik me daar toch mijn bedenkingen bij gemaakt. Net of het tweederangs is. Het leek wel een beetje op een sneer over mijn smaak.

Raar maar waar, ik hecht meer waarde aan hun emotionele dan aan hun commerciële waarde. En dat niet alleen. Ze passen ook beter bij mijn erg zilver geworden haar.

Previous

Een zaterdagmorgen

Next

Doe-het-zelf-zaken

14 Comments

  1. Toen ik acht oud jaar was wilde ik gouden tanden, maar dat mocht niet van mijn moeder. Ze zei: Jouw tanden zijn van ivoor, dat is kostbaarder dan goud. Een moederhart is gauw gevuld denk ik, want als ik in het bewaarde doosje met uitgevallen melktandjes van mezelf en mijn broertjes kijk ben ik niet zo zeker van de kostbaarheid ervan. Later zag ik in een James Bondfilm een schurk die Jaws heette en een gebit van ijzer had. Nu ben ik blij dat ik mijn eigen tanden nog heb, maar sieraden heb ik nooit gedragen.

  2. Ik draag weinig of geen sieraden, enkel twee ringen. Mijn ringen zijn al-tijd van zilver geweest. Geel goud is niks voor mij, dat past gewoon niet bij mij. Ik ga dus ook altijd voor zilver. Een enkele keer kreeg ik een ring van wit goud. Die vond ik ook mooi. Helaas is hij te klein geworden, maar ik heb hem nog wel. Net als jij ben ik helemaal voor zilver of wit goud. De rest zegt me niks, het staat me ook niet.

    • ms

      Het hangt een beetje af van wat we gaan doen en of ik er zin in heb. Ik kan uit meerdere ringen kiezen. Om ze allemaal aan te doen heb ik geen vingers genoeg.

      Edelstaal vind ik ook wel mooi. Zo heb ik een ketting, maar het hangertje er aan is zilver.

  3. Welk metaal het is maakt niets uit. Het voornaamste is dat je het graag ziet.

  4. Daisy

    Ik ga voor mijn sieraden ook voor zilver of witgoud… maar als ik dan toch wat kerstversiering maak zal ik eerder voor goud, blauw en zwart gaan….

    • ms

      Mijn kerstversiering is overwegend gebroken wit met enkele paars/bordeauxleurige afstekende bollen. Geen goud of zilver.

  5. Daisy

    Alhoewel…. Zilver, blauw en zwart is ook wel mooi… Mss bedenk ik me nog…

  6. Sieraden verliezen, het overkwam mij ook een paar keer.
    Een ‘echt’ gouden horloge (doublé), cadeautje voor eindexamen. Een gouden ring (wel echt) met steen toen ik zeventien werd, een kettinkje met hanger (ook echt) waarin een bloedkoraaltje voor mijn achttiende, alles verloren. Ik heb het nooit willen zeggen, vond ik zielig voor mijn moeder.
    Maar de trouwring heb ik nog, mijn man verloor de zijne. Sukkels die we waren. ☺ ☻

    • ms

      Eigenlijk is een kind van 12 te jong voor dat soort geschenken.

      Ze deden dan wel of je geweldige dingen had gekregen maar je mocht er alleen maar naar kijken.

  7. elsjeveth

    Ik draag graag sieraden. Het liefst veelkleurig, op reis in het buitenland weet ik altijd wel een winkel of kraam te vinden met zelfgemaakte sieraden van natuurlijke materialen. Zo heb ik een aantal sieraden uit Brazilie en Kenia. Bovendien hebben deze voor mij een emotionele waarde bestaand uit mooie herinneringen.
    Moet het op sjiek zijn dan het liefst zilver.

    • ms

      Zo goed als altijd zilver in combinatie met halfedelstenen.

      Ik heb nog wel een paar opvallender dingen die ik houd voor een feest of zo en daar komt geen zilver aan te pas.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén