Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tussen de staken

Een paar weken terug, toen we zo goed als dagelijks de torenvalk op de boomgaardstaken zagen zitten, zei Luc op zeker moment: “Ssshhhttt”.

Als ik dat hoor, dan horen alle andere aanwezigen dat natuurlijk ook en ik zag nog enkel twee reeënreetjes tussen de staken verdwijnen.

Sedert die dag passeer ik geen boomgaard meer. Neen, ik sluip er voorbij. Eerst even van aan de staak de doorgang inspecteren en dan -hop- naar de volgende staak.

Geduld wordt beloond? Maar dan toch niet al te snel. Want ik heb sedertdien geen reetjes meer tussen de staken zien verdwijnen.

Previous

De deegrolkroniek

Next

Een treinwagon in huis

12 Comments

  1. Hier moest ik om lachen. 🙂 Ze zijn er vast, de reetjes. Op een dag, misschien al spoedig, laten ze zich weer zien.

    • ms

      Het is daar wel een beetje een vreemd stukje veld. Je hebt de boomgaard waar we ze zagen. Eén hoek daarvan grenst aan een stuk veld waar nu 1-meterhoge verdroogde stengels staan, grenzend aan een betonnen weg met aan de overkant een miniatuurbos van een 20-tal bomen.

      Verder is er niks. Je zou daar echt geen reeën verwachten.

  2. Die zullen wel terugkomen vroeg of laat.

    • ms

      We waren er al eens kort na zonsopgang. Dat is het beste ogenblik om reeën te zien, maar die dag wilden ze blijkbaar uitslapen.

  3. elsjeveth

    Reeenreetjes 🙂 ze kozen het hazenpad. Zeker en vast komen ze weer terug en ga je ze zien als je op kousenvoeten het veld passeert

  4. Is gebarentaal een optie? Daar vluchten de reeën niet voor.😁

  5. Ze komen terug… als je ze niet verwacht.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén