Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Het bewijs

Om te verhinderen dat je telkens opnieuw je CST en eventuele andere bewijzen moest tonen kregen we bij Center Parcs een festivalbandje – op vrijwillige basis te dragen.

Ik deed het om. Het eerste moest ik al gaan omruilen omdat het te strak zat.

Maar dat doe ik nooit meer. Ik vond het niet prettig, ik vond het niet grappig, eerder irritant, al was dat dan tussen mijn oren, waardoor ik ook fantoomjeuk ging krijgen.

Het was goed bedoeld. Zij kunnen er ook niet aan doen dat ik zo een ambetantigaard ben.

Previous

Vier op een rij

Next

Dubbel zicht

12 Comments

  1. Dat soort bandjes kon je in de uitgaansbuurten van mijn stad krijgen voor als je op kroegentocht ging. Ik geloof dat het wel een succes was, zeker toen de motorjongens van een van de ruigere café’s net zo’n mooi rose bandje kregen als die om jouw pols. 🙂

    • ms

      Gelukkig voor die mannen duurt een kroegentocht geen vijf dagen.

      Het eerste was grijs maar dat heb ik geen kwartier gehad. Dat zat veel te strak.

  2. Ik kan mij jouw ambetantigheid voorstellen. Klein irritant bandje.

  3. Ik herken het! Zelf zitten die bandjes ook altijd enorm strak.. Toch ook maar de volgende keer terug gaan haha!

  4. Dit herinner ik me alleen nog van kermis- en danstenten. Vroeger een stempeltje op de pols, later een plastic bandje.

    • ms

      Ik moest dat stempeltje op de muis van mijn hand laten zetten van mijn moeder. Zichtbaar was ordinair.

      Wat zou ze van zo’n bandje gevonden hebben? 🤔

  5. Onder je mouw schuiven? 😅

  6. Liever zoiets dan om de haverklap je CST moeten tonen.

    • ms

      Dat is het dus niet. Om de haverklap dan. Bij het zwemmen hoefde het niet meer. En wij lopen niet bepaald van het ene restaurant naar het volgende. Zoveel zijn er trouwens niet in zo’n park.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén