Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Het nachtje door …

Woensdag, bij het naar huis komen, overviel me zo een gevoel van onbehagen, wat men meestal een voorgevoel placht te noemen.

Vroeger had ik dat wel veel -maar dat was toen in een zware periode- en meestal kreeg dat voorgevoel gelijk.

Vanwaar het nu kwam? Wie zal het zeggen. Feit is, dat -eens thuis- we de e-mail zagen van onze energieleverancier. In november worden de prijzen aangepast.

Nu kunnen we over deze niet klagen -dat deden we over de vorige ook niet, maar dat bleek een schromelijke vergissing– en ja … Ik maakte me bezorgd en lag de halve nacht te piekeren.

Op donderdag dacht ik er niet zo veel over na, het nadenken begon pas tegen de avond aan en ik werd ook nog eens boos, niet op de energieleverancier, die kan er niets aan doen, maar op de onrechtvaardigheid die er achter zit, en ik lag de halve nacht te piekeren.

Op vrijdag hadden we afgesproken voor dat wat ik voor mezelf wil houden het werd laat avond. Op zaterdag moesten we vroeg uit de veren voor -weer- een rommelmarkt en ik lag de halve nacht te piekeren.

Zaterdag verliep beter dan verwacht, want de voorspelde regen met onweer bleef uit, maar ik was ’s avonds stikkapot, compleet suf en doodmoe.

Wat zou ik doen? Zou ik een groot glas wijn drinken voor het slapengaan? Maar dan riskeer je wakker te liggen als de wijn uitgewerkt is.

Of zou ik een paracetamol nemen? Maar ik ben anti pijnstillers. Slechts enkel en alleen in geval van absolute noodzakelijk zal ik zoiets nemen. Maar was dit nu geen geval van absolute noodzakelijkheid?

Ik dronk twee gewone glazen wijn en ging om kwart na zeven in bed. En om twintig na zeven gisterenmorgen kwam ik er -met slechts één tussenstop – die wijn wou er uit- terug uit.

Wat de energie betreft denk ik dat we wel zullen zien, en de boosheid over die onrechtvaardigheid gaat al lichtjes neigen naar gelatenheid, al moet ik er nog steeds niet te diep over nadenken.

Wat dat voorgevoel betreft snap ik het niet. Ik dacht altijd dat een voorgevoel voortkwam uit een situatie waarbij je gedachten zich voorstellingen gaan maken. Dat was woensdag niet het geval, we waren bij de kleindochters geweest en die doen niet aan energie die je uit de pries moet halen.

Previous

Herita

Next

De Brede Wespenorchis

18 Comments

  1. Misschien dat je onbewust toch zo’n mail verwachtte en dat het de tijd was voor een bericht van de energieleverancier. Ik kan het ook niet verklaren. Gelatenheid of berusting is denk ik de beste reactie. Wat kun je er tegen doen? Bovendien is het verdict nog niet uitgesproken. Misschien valt het mee. Ikzelf hou rekening met een forse bijbetaling en een (veel) hoger maandbedrag. Dat doe ik uit zelfbescherming. Als ik gelijk blijk te hebben overvalt het me tenminste niet. Valt het mee, dan… nou ja, dan valt het mee. De vlag zal er vermoedelijk niet voor uit gaan.

    • ms

      Wel, het meest storende is dat ik dan weer dat ellendige gevoel krijg van altijd in de fout te zitten.

      Werd ik geboren als meisje, wou mijn moeder een jongen.
      Zocht ik mijn eerste job, wilden ze ervaring.
      Wilde ik van job veranderen, wilden ze jeugd een kans geven.
      Wilde ik verwarming in een oud huis, ligt er geen gas in het dorp.
      Verwarm je met kolenstoven is dat slecht voor het milieu.
      Installeer je warmtepompen dan moet je meebetalen voor het gas dat er nog steeds niet ligt.

      Alle tussenepisodes heb ik overgeslagen, dat moest je in mijn tijd maar verdragen, nu lopen ze daarmee naar een pissiater (bewust zo geschreven hoor, niet dat ik het niet weet. Je kan nooit weten wat iemand weer zou kunnen denken om me af te vallen).

      Zelf wil ik wel afvallen, maar dan niet op die manier.

  2. Die prijsstijgingen zijn voorspelbaar. Zowat iedere dag lezen we er ergens over.

    • ms

      Inderdaad, maar ergens zegt mijn rechtvaardigheidsgevoel dat het érg onrechtvaardig is dat ik voor dat gas moet meebetalen. Hier ligt zelfs geen gas.

      Maar het ligt iets moeilijker. Ecopower heeft een klantenstop ingevoerd om iedereen van energie te kunnen blijven voorzien, maar dat gaat dus niet en dus moeten ze -duurdere- energie bij aankopen en daar steekt die gasprijs de kop op.

  3. Het baart zorgen, en ik denk dat het echt niet zo verder kan, want hoe gaan mensen dit blijven betalen? Wij moeten momenteel zo’n kleine € 100 per maand meer betalen. Dat vind ik ook allesbehalve want ons verbruik is gigantisch gedaald. Als je niet kan slapen dan kan ik je kruiden aanraden die ze bij de apotheker verkopen. Dat helpt bij mij toch een beetje.

    • ms

      Na nog een middagdutje gisteren namiddag en een goede nachtrust de voorbije nacht, barst ik weer van de energie.

      Hulp bij het slapen heb ik meestal niet nodig, maar na mijn scheiding heb ik ook geruime tijd die kruiden geomen, al moet ik zeggen dat ik er niet veel baat bij had. Vanaf 4u lag ik te piekeren.

      Als de paniekzaaiers gelijk krijgen moet ik niet meer zeggen: “Op de 24ste trek ik mijn pensioen” maar wel: “Op de 24ste trekt mijn energieleverancier mijn pensioen”. 😲

  4. “Op de 24ste trekt mijn energieleverancier mijn pensioen”. Wel ja, zo is dat hier ook. Dan heb je 41 jaar gewerkt en gespaard voor een comfortabele oude dag en als het dan zover is, gaat je goeie geld naar basisbehoeftes.

    • ms

      En je maar voorhouden dat je moest sparen en je maar Fabels van Jean de La Fontaine voorlezen over de krekel en de mier …

      Gelukkig heb ik er maar met één oor naar geluisterd 😂 en maar halftijds gewerkt.

      Dàt kunnen ze me tenminste al niet meer afpakken.

      • Idem hier. Vanaf de geboorte van mijn zoon tot fin de carrière. En op mijn 62 vond ik het wel genoeg geweest.

        • ms

          Van in ’79, na de geboorte van mijn dochter, ook tot mijn 62ste. Ik wou wel doorgaan omdat ik de evenementen zo graag deed, maar dat werd toen overgenomen en het klikte niet meer.

          Ook fin de carrière, zonder spijt.

          • Ik heb altijd graag gewerkt maar na 41 jaar vond ik het welletjes. Mijn laatste grote opdracht (was 23 jaar freelancer) viel weg en ik had geen zin meer om op die leeftijd nog aan iets anders te beginnen.

            • ms

              Ik vond die evenementen wel het van het. Maar blijkbaar had die overnemer er andere gedachten over. Ondertussen weten we wel wat zijn bedoeling was, maar we hebben op tijd “ons schup afgekuist”.

  5. elsjeveth

    We zijn veel kleiner gaan wonen, hebben een pelletkachel, gaan over op inductie koken normaal (maar wat is normaal)gesproken zullen onze energie kosten niet onverwacht hoger gaan uitvallen. We laten het maar over ons heen komen. Medelijden met de gezinnen met een minimum inkomen die gaan het heel zwaar hebben, als zelfs de prijzen van Aldi en Lidl flink gestegen zijn.

    • ms

      Ik zou wel willen verhuizen maar ik vrees dat we met de opbrengst van dit niets anders/beters gaan vinden.

      Bovendien valt dit oude huis qua isolatie nogal mee al is het niet geïsoleerd, maar met muren van een halve meter dik wordt het hier niet snel te warm in de zomer en blijft de warmte binnen in de winter.

      Wat we wél gaan doen, volgende week komt de schouwveger. We gaan kijken of de stoven nog in brandbare staat zijn en de verwarming lager zetten.

      Zijn de twee kolenstoven nog enkel goed voor het oud ijzer, dan komt er ook een nieuwe/andere kachel.

  6. Je zou er ook moedeloos van worden. Meer zal ik er niet over zeggen, dat worden meer dan tienduizend woorden en je hebt het al vernoemd.
    Wel dit: ik kan je stemmingen begrijpen.

Laat een reactie achter bij MyriamCReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén