Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Phileine zegt sorry

Ik stond -vorige week donderdag- in de Kringwinkel in Tongeren -jaja, ik ben dat boek van Alfred Seiland gaan kopen- en zag “Phileine zegt sorry” in het rek staan. Het belletje ging rinkelen en ik nam het mee.

Twee jaar is het zo ongeveer dat ik het over gemakkelijke excuses en geautomatiseerde sorry’s had, met de verwijzing naar film en boekje in de reacties, die nu die bel deed afgaan.

Ik wou even wachten tot ik het boekje gelezen had vooraleer het hier te vermelden, maar eerlijk gezegd vlot het lezen ervan niet zo. Het worgt. Soms begrijp ik haar, soms denk ik dat er iets gestoord in haar bovenkamer zit, maar vooral vraag ik me af of ze geobsedeerd is.

Als afleiding tussendoor heb ik al een kerstfilm in boekvorm uitgelezen en ben ik al twee derde ver in een detective waar ik nu eerst even het einde ben van gaan lezen om dan aan dat laatste derde te beginnen.

Daarom ben ik ook op internet even de korte inhoud van film/boek gaan bekijken en denk er het mijne van.

“Phileine zegt sorry” wordt op die manier eerder: “Sorry Phileine” want zo hoeft het voor mij niet.

Previous

Naar de kust

Next

De compensatie

14 Comments

  1. Doe je dat echt? Eerst het einde lezen en dan verder gaan op, zeg, twee derde?

    • ms

      Soms, maar het hangt ervan af welk boek.

      Bij detectives (ook op TV) heb ik dikwijls halfweg al door hoe het in elkaar zit. Meestal gaan ze dan dralen. Op TV krijg je dan vervelende achtervolgingen en er niets toe doende scenes, maar daar kan ik niet even gaan kijken of het nog loont om verder te kijken. In een boek kan dat wel.

      Nu, in dit geval lees ik verder omdat ik dan wel gelijk heb maar er toch nog iets anders meespeelt. Was dat niet zo geweest, had ik niet verder gelezen.

      Bij andere boeken doe ik het niet omdat het verhaal belangrijker is dan het einde. Maar het veelgeprezen boek: “Het Smelt” van Lize Spit heb ik halfweg stopgezet. Het rekken werkte me op de zenuwen.

  2. Dat las ik, ooit. Het maakte niet veel indruk, ik weet niet eens meer waarover het ging. Maar dat heb ik met meerdere boeken van Giphart.

  3. Mij onbekend, maar geen aanrader dus.

  4. elsjeveth

    Het Smelt van Lize Spit was wat mij betreft geen doorkomen aan. Vreselijk SORRY

  5. Ik worstel mij niet echt meer door boeken, als het niet echt bevalt, dan kap ik ermee. Boeken zat.
    Nog nooit iets gelezen van Giphart.
    Het Smelt vond ik ook niks.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén