Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De boer door de jaren heen

Het is een feit dat kleine beebies een boerke moeten laten zodat ze geen luchtophopingen in hun maagske krijgen.

Tussen dat verplichte boerke van toen en het niet toegestane boeren voor volwassenen ligt een gans boerkesleven dat eigenlijk nooit besproken wordt.

Dat begint ermee dat je moeder op zekere dag zegt dat je wel een boerke mag laten maar dan heel discreet achter je hand en dat je bovenop nog pardon moet zeggen ook.

Later leer je je kinderen ook dat discrete aan al dring je niet echt aan op dat pardon aangezien je denkt dat je er daarmee maar eerst de aandacht op vestigt.

Als zij ouder worden hoor je ze bij elke ontsnapte tegen elkaar zeggen: “een boer verlaat zijn erf”.

Op een dag keert je puberzoon van een skivakantie terug, laat een knal de lucht in en zegt: “halloooo? Met de boerderij? Het zwijn zélf?” Dat blijft een pooske de uitdrukking bij uitstek om daarna in de vergeethoek te geraken.

Daarna komt Slow en die, die loopt op een zonnige dag in Antwerpen op de Groenplaats als hij per ongeluk het discrete boertje van je dochter opvangt. Hij neemt haar bij de arm en maakt een gebaar alsof hij iemand voorlaat en zegt: “pas op, laat de boeren passeren”.

Je hebt hem ook al wel: “geef die boer een stoel” horen zeggen.

En dan komt de dag dat je twee kleindochters aan de tafel zitten en als je een licht zuchtje hoort de andere hoort vragen: “hallooo? Met de boerderij?” Wat er met het zwijn gebeurde, dat weten we niet, mogelijk is het ook al grootvader, want het gegiecheld vervolg luidt: “het zwijntje zélf?”

Dus ja, soms, als er niemand in de buurt is, je je hand niet voor je mond moet houden noch pardon zeggen, als je maag een beetje tegenpruttelt en je een grote pint bruis drinkt … en dat zonder dat er iemand op je rug klopt en zegt: “nu nog een boerke laten”.

Previous

Zo af en toe

Next

Smaken verschillen

3 Comments

  1. hahah ,je hield woord en nu is er een langer verhaal over die boer!! Ik herinner me alleen dat we héél discreet mochten boeren en als het per ongeluk toch gebeurde dan kreeg je een opmerking.Gewoon kort en bondig “boer !” en we wisten hoe laat het was.

  2. Ah ja…’zo, geef ‘m een stoel!’ dát zeggen wij!
    Maar zo welgemanierd als jullie zijn wij niet hoor..meestal gebeurt het niet achter de hand (ook niet plompverloren hardop, dat nou ook weer niet, maar toch..)…maar ‘pardon!’ klinkt er dan weer wél vaak achteraan. Kleine kinderen vinden boertjes altijd heel interessant…en nu wíl het toeval, dat ik op commando boertjes kan laten…weet ook niet hoe ik het precies doe, maar ik kan het…en daar heb ik met kleine neefjes en nichtjes vaak oh zo’n lol om gehad hehe…ondeugend hè. Maar ik plak er altijd wel meteen een lesje aan vast dat het niet netjes is om dat zo maar in het openbaar te doen hoor hahahaha!

  3. hahaha had dat nog nooit gehoord dat ” hallo, met de boerderij en dat zwijn ” hilarisch vind ik die … !

    Ps: Heb nog eens héél gekeken zenne Ms-ke. ( Foto’s aanklikbaar )Maar ben toch niet van plan om te veranderen.Het rijmde alleen op gras, die tas …

    BURP … oeps pardon
    dat was die van gisteren

Laat een reactie achter bij magdaReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén