Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De geslachtslozen

De dag dat Slow en mske naar “Het Boekenfestijn” reden, zat er een meisje op de bus naar Leuven. mske had die gezien bij ’t opstappen. Enkele haltes verder stapte er nog een meisje op en Slow zei: “die zijn een koppel want ze zitten mekaar af te lekken”. mske, die wel een kus hier of daar kan verdragen, heeft het zo niet begrepen op dat zuignappig gedoe en draaide haar hoofd niet om.

Het toeval wil dat ze, bij ’t vertrekken bij “Het Boekenfestijn”, dat zelfde koppel, aan mekaar geplakt aan de bushalte zien staan, waarop mske bedenkt dat dat ene meisje wel eens een jongen zou kunnen zijn. Na vijf minuten wist Slow te vertellen: “ik denk dat die ene eigenlijk een jongen is”.

Vorige zaterdag, wat doet een mens op een mooie dag met 35 minuten tussen trein en bus op een uur dat er nog niets open is? Ze gingen in het zonnetje op een bankje van het busperron zitten.

mske let gewoonlijk niet wat mensen doen, maar dan moeten ze nu ook niet recht in haar zicht gaan staan om te doen.

Vorige zaterdag liep er een koppeltje over de busperrons en ging recht voor mske op het tegenoverliggende perron staan. Al snel dacht mske dat de jongen eigenlijk een meisje was. Na enkele minuten zei Slow dat ook. Slow en mske denken namelijk gewoonlijk hetzelfde en dan nog op hetzelfde ogenblik.

35 minuten is lang en al snel bleek dat diegene met de broek het meest verliefd was, ze plakten niet maar het bleek uit haar ogen. Ze was niet lelijk, ook als jongen zou ze niet lelijk zijn geweest. Maar de andere! Lang, opgeschoten en slungelig, met het haar kort geknipt met een langere bles vooraan, zonder vrouwelijke attributen op de juiste plaats. Een lange rode Spaanse rok boven zwarte sportpantoefels.

Die liet ook altijd de andere aan het woord maar zei zelf niks en toen mske een onbestemd gebrom dacht te horen, dacht ze dat die twee … jawel, ze dacht dat die met zijn lange rok een jongen was. Waarop Slow enkele minuutjes later … “Ik moet het weten” zei hij. Een mens moet zich natuurlijk ook bezig houden gedurende die 35 minuten.

Hij stak de bushalte over en ging achter het koppel het uurrooster staan lezen, maar de brommer zei niks meer.

Natuurlijk hebben Slow en mske daar niets mee te zien, natuurlijk doen die mensen wat ze willen. Maar hoe spreek je die aan? Vooropgesteld dat je ze aan moet spreken. Dinges? mske wil een voorstel indienen. Er moet dringend een aanspreektitel bijkomen. Memèns bevoorbeeld.

Previous

De man op de trein

Next

Het bezoek van ’s morgens vroeg

15 Comments

  1. max

    Had gewoon de weg gevraagd he nu zit ik hier mij af te vragen wat het was, grrr……

  2. ms

    Awel, eerlijk gezegd, daar hebben we niet aan gepeisd, maar ik ben er zeker van dat dan die ene met de broek aan, zou geantwoord hebben.

    De gerokte leek nogal ongeïnteresseerd. Hij pakte de andere alleen maar vast omdat hij anders zou omgevallen zijn bij een omhelzing.

  3. Doeme nu weet ik het ook niet … Ik had ook een reden uit mijn mouw geschud zenne Ms-ke, om het te weten te komen, maar ja, een juiste ‘ aanspreektitel bedenken is niet zo eenvoudig. Pfff, ik zou gewoon beginnen met, ” Exuseer, Zou jij me soms kunnen vertellen , blahblahblah… ? ” en dan ondertussen diep in de ogen kijken van het ‘slachtoffer ‘
    Dàt is altijd juist …

  4. ms

    Eigenlijk ben ik, zoals gezegd, niet zo nieuwsgierig. Het is maar als ze recht in mijn zicht komen staan dat ik soms bedenkingen heb.

  5. ‘Pardon?’…dat zou mijn aanspreektitel zijn zoals gewoonlijk..’pardon?’ of ‘sorry?’ en dan de vraag hehe!
    Tja…er is geen hom of kuit meer van te maken tegenwoordig hè..maar ik mag niks zeggen…hoevaak ík niet aangesproken ben met ‘meneer’..en als ik me dan omdraai en de duidelijk wél aanwezige vrouwelijke attributen komen in zicht, dan volgt er algauw zo’n gestameld excuus met een rood hoofd…waarop ik dan altijd zeg: ‘oh geeft niks hoor…u bent de eerste niet die die vergissing maakt’ hehe!

  6. ms

    Toen ik zo een jaar of 17 was, had ik dat eens voor. En toen zei mijn moeder dat ik toch niet zo plat van voor was. Later niet meer.

    Maar, zoals gezegd, dat kwam in mijn hoofd niet op hoor, om die aan te spreken. Zoals je ziet is Slow de curieuste van ons twee.

  7. Het doet me wél denken aan mijn oma..die ging vaak met ons mee op uitstap naar de diergaarde of zo en als we daar dan geweest waren, had ze zowat geen beest gezien, maar wél álle andere bezoekers! hahahaha! Op foto’s te zien…kijken we allemaal naar de giraffen of zo, alleen oma’s hoofd staat dan geheel de andere kant op hahahaha!
    Het kan leuk zijn, mensjes kijken..iedereen doet het wel..je hoeft dan ook niet meteen de mensen aan te spreken natuurlijk hehe!

  8. ms

    Ik heb al dikwijls mensen horen zeggen: “mensjes kijken”. Dus ja, iedereen doet het wel, maar ik ga het er niet om doen. Maar 35 minuten op een bankske op een perron zijn wel een uitgelezen gelegenheid.

  9. Hoewel een aanrakerig type hou ‘k ook nie echt van in het openbaar afsloeberen…

  10. tja, t kan al eens moeilijk worden hé
    vrouwen met broeken, mannen met rokken, sommige met rok en broek,t is allemaal zo duidelijk niet meer, er zijn zelfs jongens met hoge hakken, zo deed er eentje mee aan idool, en die z’n gezichtje kon zelfs doorgaan voor een meisje
    ach, t zijn allemaal mensen hé, zoveel is zeker

  11. m

    hahaha ,een vraag voor één of andere commissie “hoe spreek je geslachtlozen aan” Wedden dat er lang of gedebatteerd zal worden?

  12. off topic; mijn zusje ziet eruit hè als dat ze me niet van de studie af zal houden whahaha, je hebt me door!

  13. bea

    Had hij nu eens ‘per ongeluk’ op den brommer zijn voet getrapt, dan hadden we het allemaal geweten.

  14. Max

    Ik spreek iedereen aan met ‘gast’ en als er dan iemand zegt: ‘pardon ik ben wel een vrouw hé’ dan zeg ik: ‘vrouwen zijn ook raar gasten’

  15. ms

    @ Danique: Ja hoor, zo twee engelentootjes samen, daar zal nogal gestudeerd worden.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén