De denker

Ja, de inspiratie speelt me rare parten de laatste dagen. Waar ze vroeger opdook bij het ochtengloren overkomt het me nu soms ook op onverwachte ogenblikken, waarschijnlijk door een verminderd bewustzijn door hoestsiropen e.d.

Zo ook, deze week. Het was ineens wat kouder en ik denk: “ik ga een paar sokken aantrekken” en gezien een lichte artrose in mijn rechterheup heb ik daar een stoel voor nodig.

Dus zet ik mijn voet op mijn bureaustoel als de inspiratie aanklopt en ik dwaal af en bedenk een heel log en schrik me een bult als de deur open gaat en Luc binnenstapt die vraagt: “Wat ben jij aan het doen?” en ik antwoord: “Ik ben aan het denken”.

Tja, dat deed ik met één voet op een stoel, mijn elleboog op die knie geleund en mijn hoofd op de wijze van “De Denker van Rodin” op mijn hand.

Nu loopt Luc hier al drie dagen door het huis als “de Denker van Rodin”. Als hij binnenkomt, als de voetbalmatch beëindigd is, als hij de TV afzet, noem maar op, zelfs in bed … als hij er aan denkt imiteert hij dat kunstwerk, alleen staat zijn voet niet op een stoel.

Ik zal mijn inspiratie op afspraak moeten laten komen of een bel hangen aan de woonplaatsdeur.

Madame & Het Kwartet & Aanverwante

Terwijl ik hier nu niet zo veel beleef door meer thuis te zijn, beleven die in mijn hoofd het één na het ander. Eigenlijk niet zo erg veel, maar het gaat wel over meerdere logs.

En ik denk: “dit kan niet”. Ik kan al logs plannen over dat (lang) verhaal in korte deeltjes dat ik niet weet of ik het laatste posten ooit nog zal meemaken. Er komen er meer bij dan er gepost worden.

En ja, ik heb ogen in mijn hoofd. Ik zie ook dat die verhaalkes niet zo populair blijken te zijn, alhoewel … de statistieken op die dagen de pan uitrijzen.

Maar zoals ik al zei in het voorwoord, post ik ze verder. Ik beleef er plezier aan en dat is wat telt.

Momenteel heb ik besloten dat ik er twee per week ga loslaten en als ze in clusters zitten, misschien zelfs meer.

Maandag komt die ene, die ikzelf met plezier herlees. Waarom? Omdat ik “ik” ben zeker?

Wie ze wél wil volgen zal moeten oppassen. Ze zullen niet meer op vaste dagen verschijnen, al zal dat meestal wel zo rond het weekend hangen.

En nu ga ik er nog een concept of drie bijvoegen, kwestie van bezig te blijven.

Wat wel vaststaat is dat ik het gedeelte over “Madame” zelf in een sneller tempo zal posten. Ik wil daar namelijk zelf zo snel mogelijk van af zijn.

U ziet wel … of U ziet niet.

Aanverwante – Operatie T. T. T.

Als Nath haar vader aan de lijn krijgt, zit die op de boot van Trelleborg naar Travemünde. De paniek is duidelijk hoorbaar in haar stem en daardoor krijgt Francis ook een erg onaangenaam voorgevoel.

En wat kan hij doen? Niks. Hij moet nog een uur varen en dan nog de douane en de lange rit naar huis …

Maar neen! Dat klopt niet. Hij kan niet in één ruk naar huis. Hij moet Duitsland door en daar mogen geen vrachtwagens rijden op zon- en feestdagen van 00.00u tot 22.00u.

En natuurlijk is morgen zaterdag een feestdag. Dat wil zeggen dat hij ten vroegste op maandagochtend … Die domme dag oponthoud in Zweden, het wil toch altijd lukken!

Hij belt zijn werkgever en tevens beste vriend Lode Vander Weghe van vervoersbedrijf Vander Weghe en zegt: “Lode, hoe dan ook, ik kom vannacht naar huis, al moet ik die vrachtwagen op maandag komen halen”. Hij is echt in alle staten. En dat hoort Lode ook wel.

Natuurlijk heeft Lode weet van die situatie daar bij Nath thuis. En hij heeft alle begrip voor Francis die naar huis wil. Maar hij heeft ook niet zo direct een kant-en-klare oplossing.

“Laat me even denken” zegt hij “we hebben nog een uur tijd voor die boot aanmeert”.

En ja, hij zoekt één en ander uit, hij doet een paar telefoontjes en nog voor de vrachtwagen van de boot rijdt belt hij Francis op en zegt: “We doen het zo” en hij begint uit te leggen dat hij, samen met zijn zoon Simon, met de auto vertrekt richting Bremen.

Daar heeft hij via de speciale parking app nog een bewaakte parking voor een vrachtwagen weten te boeken.

Francis kan met die vrachtwagen naar die parking rijden en met de auto van Lode naar huis rijden, terwijl Lode en Simon zondagavond om 22.00u de rit naar huis aanvatten.

Verder Duitsland in wilde Lode niet wagen omdat je nooit weet wat er nog allemaal op Francis’ pad kan misgaan met de douane en/of het verkeer.

En Simon heeft hij weten te verleiden met een voetbalmatch in Bremen. Een geluk bij een ongeluk is er in het weekend de match Werder Bremen – FC Bayern München waarvoor hij Simon al twee tickets liet bestellen.

En op die manier kan Francis die zaterdagmorgen -als een duivel uit een doosje- bij Nath en haar moeder naar binnen snellen en zeggen “Lena, nu wordt het toch tijd dat we iets gaan ondernemen”.

Wordt mogelijk vervolgd …

pske van mske:

    Alle stukjes van deze reeks zijn in de juiste volgorde in de lijst van “Aanverwante” terug te vinden.

Uitgelichte afbeelding:

    Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).