Zoek
Ik moet mijn mening herzien. Kleine mensjes zijn niet zo gevaarlijk als ik dacht. Eerst had ik er niet aan gedacht en ging argeloos op de rugleuning van de zetel mee naar de koers liggen kijken. mske krabbelde zowat achter mijn oren, zoals ze altijd doet en voor ik er erg in had was Amke ook bezig.
Daarna kwam ik Amke en Ella per toeval op de trap tegen, mijn waakzaamheid was een beetje verslapt blijkbaar.
En toen mske zei dat ze niet mochten aandringen als ik wegwou, ben ik maar snel achter hen de woonplaats in gelopen zodat ze niet zouden denken dat ik wegwou. Gelukkig zitten ze nu niet constant aan mijn oren te frunniken ook niet.
mske denkt dat het komt omdat Amke en Ella nu niet meer zo heel klein zijn. Ik zal haar maar in haar gedacht laten.
Axel
Hehe…jij bent toch niet zo slim als ik dacht hoor kat…die kleine mensjes, die zijn het minst gevaarlijk van al…integendeel…die hebben hun lekkers altijd precies op bekhoogte voor mij…héél handig…eventjes een beetje zielig kijken en kwijlen en het is spekkie voor míjn bekkie! Wroef!
Tss…dat jij dat nú pas ontdekt zeg, dat je daar niks van te vrezen hebt..vreemde wezens toch, die katten! hehe wroef!
fotorantje
je wordt die kleine mensjes natuurlijk ook wel gewoon hé, en die zijn echt wel lief
bea
Ze zijn inderdaad niet meer zo heel klein. De hele kleintjes kunnen al eens pijnlijk te werk gaan maar de al ietsje grotere kleintjes zijn compleet ongevaarlijk…die weten al dat katten scherpe nagels hebben
magda
Sloef jij groeit misschien nog enkel in de breedte maar die kleine mensjes groeien in de hoogte en dan worden ze ook wel zachter in de omgang hoor!
Sloef
@ Axel: jij hebt makkelijk praten. Ter hoogte van al dat lekkers, maar ik mag dat lekkers niet meer eten. En kindervingertjes, oesjie! Maar Amke is nu al bijna zo groot als mske.
@ Magda: ik ben een slanke grote kat en geen dikke kater hoor.
Axel
Tss…maar ik mág dat eigenlijk ook allemaal niet hè…maar als ze het géven ( met een beetje aandrang mijnerzijds hehe wroef) dan pak ik het natuurlijk gráág aan hè! hehe!
justm3
Kinderen kunnen idd soms onvoorzichtig zijn met dieren, vooral de kleintjes moet je goed in het oog houden.
Maar daarom zijn dieren ook wel iets goed vind ik, zo leren kinderen al vrij snel een soort van verantwoordelijkheid en leren ze om dieren geen pijn te doen en er mee voor te zorgen.
Het klinkt zelfs mss een beetje luguber, maar ik vind een huisdier ook een soort van ‘goede’ eerste kennismaking met de dood. Een kind kan enorm verdrietig zijn om een hamster of een vogeltje dat sterft, maar zo leren ze het begrip dood al kennen op een veel minder ingrijpende manier dan wanneer een naaste sterft.
ms
@ justm3: Sloef is éénkennig. Bezoekers krijgen hem niet te zien. We moesten eerst verhuizen eer hij Bollie wou accepteren. Wat nu ineens de verandering teweeg bracht, daar heb ik alleen het raden naar want hij hult zich in stilzwijgen.