Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Rotjoengelen

Tijdens de show van Piet Piraat was laatstgenoemde zo dom vriendelijk de micro onder de neus van een klein knulleke te steken, dat bewonderend aan het podium hing. Het resultaat liet niet op zich wachten. Drie kleine knullekes gingen aan het podium hangen. Vijf kleine knullekes gingen aan het podium hangen. Het ganse podium hing vol kleine knullekes. Piet Piraat deed af en toe een graai in de handjes.

Telkens Piet Piraat over dat podium liep, liep die ganse cluster hangukken mee. Toen kwam het meisje er bij dat niet meer moest hangen, ze was al iets groter maar ze had moeite met haar zusje, die ze met moeite kon dragen en dat niet meer mee kon gaan hangen wegens overbevolking aan dat podium.

Ook het zangmeisje en Merel daarna deden soms een greep in de handjes, waarop de ukken steeds maar groter werden. De groep groeide uit tot een waarachtige samenscholing.

Wel tof voor de mensen op de eerste rij!

Bij Aquatopia was het eerst erg druk, maar verder werd het echt wel rustiger, maar in één van de enge doorgangskes, net waar het erg druk was, wachtten Ella en mske hand in hand hun beurt af om door te gaan.

En ineens voelde mske een overweldigende pijn in haar teen. Ze keek naar beneden. Wie weet welk beest was daar ontsnapt. Geen beest, neen, een knulleke was onder haar en Ella’s hand doorgekropen om voor te steken en stond recht nét op de rand van de nagel van haar teen die sedert die dag, lang geleden, altijd heel erg gevoelig is gebleven.

mske vroeg: “kan je niet uitkijken?” Maar owee! Een boze stem achter haar zei: “zeg! Dat is nog maar een klein kind hoor!” mske draaide zich om en vroeg kortaf: “en dan mag dat?” “Ach mens” zei de vrouw “ben je vies gezind of zo? Kom dan op een andere dag hé”.

Waarop de tweede vrouw ineens uithaalde en zei: “het is de schuld van al die die hier foto’s staan te nemen. Die houden alles onnodig op”. Dacht ze nu dat mske en de vrouw die voor haar foto’s stond te nemen, samen waren?

Natuurlijk had die dat gehoord en die moeide zich ook en zei dat ze ’t luidop mocht zeggen waarop de eerste vrouw weer baste: “ik zeg het toch!” Ze kropen voor, want mske kon dan wel op haar voet staan maar gaan was er nog zo direct niet bij.

mske grinnikte en zei tegen de foto’s nemende vrouw: “nu heb jij het nog gedaan”. “Ach” zei die gelaten: “ik heb het altijd gedaan” en ze grinnikte ook en ging verder met foto’s nemen.

Klein voorval met mogelijk grote gevolgen. Want gisteren las mske in de krant een artikeltje dat wel eens betrekking zou kunnen hebben op het onderkruipende knulleke op latere leeftijd. Want hoe kan zo een knul nu manieren leren als het hem niet bijgebracht wordt van kleinsaf aan?

Achteraf dacht mske dat ze had moeten zeggen, op Amke en Ella wijzend, dat dàt ook kinderen waren, maar dat ze tenminste opgevoed werden. Maar ach, mske is altijd straf in het achteraf bedenken wat ze had moeten zeggen of doen.

Op de Flandria vroeg Amke zich ineens af waarom al die kinderen zo rondcrosten. Nu had mske er nog niet echt op gelet, gewend dat ze is dat de meeste kinderen niets anders meer doen dan rondcrossen. Ze crossen overal rond zoals kiekes zonder kop. In zalen, op pleinen, in straten en dus ook op boten. Ze crosten van voor naar achter, van achter naar voor, trappen op, trappen af, gingen over de reling hangen en dat alles op een boot die toch nat was én glad dus.

En ja! Daar had je het. De grote sirene! Het groot alarm! Allee, één van die kinderen die zijn keel openzette. De ganse boot ging rechtstaan om te kijken. mske niet. Als ze er zich niet aan stoort moet ze er zich ook niet bezorgd om maken.

De vrouw aan het tafeltje voor haar zette zich in beweging terwijl ze zei: “ai, een meisje gevallen”. Ze kreeg ineens een professionele blik, wat mske deed denken dat ze wel degelijk dokter of verpleegster was.

Slow, die met zijn gezicht richting geblèr zat, vertelde dat het kind een hoofdwonde had en dat een hoofd zo erg kan bloeden. Nu ja, mske hoopte wél dat het met het kind snel in orde kwam en stiekem hoopte ze natuurlijk ook dat het één van die crossende bende was geweest en niet één of ander rustig kindje dat daar een smakker had gemaakt.

Toen de boot aanmeerde en mske samen met Amke en Ella naar beneden ging zag ze het bloed, maar toch waren er nog steeds van die kinderen op die trappen aan het crossen en néén ze lieten de mensen niet door. Zij moesten en zouden eerst. En wéér kropen ze onder mskes handen door.

Heel even bedacht mske dat ze nooit nog naar een evenement zou gaan waar rotjoengelen de boventoon voerden, maar toen bedacht ze ook dat plezier hebben toch niet enkel voor rotjoengelen was weggelegd en keek met fierheid naar haar kleindochters. Daar kan je nu eens overàl mee komen.

Previous

Saai! Héél saai!

Next

… en ander raar volk

13 Comments

  1. Je hebt idd veel irritante, onopgevoede kinderen die alles mogen van hun ouders. Achja, zolang ik het later zelf maar beter doe met mijn kinderen.

  2. Piet Piraat zal geen piraat geworden zijn omdat ie zo slim is zeker…dan was ie wel Dirk Dokter geworden..of Ad Advocaat hahahahahaaa!

    Je jong laten voordringen en dan anderen de schuld geven van alles wat er daarna misgaat…da’s de mentaliteit van tegenwoordig hè…zet als eerste je grote mond op dan ben je alvast in het voordeel, zoiets lijkt het wel..ergerlijk.
    Kinderen hebben niet zo’n grote concentratiespanne…maar op zo’n schip lijkt het me niet echt veilig nee om maar rond te gaan rennen…was er geen kapitein of ander officiëel uitziend persoon die ze met zijn ogen alleen al op hun plaatsen kon houden? waar zijn die gezagdragers van vroeger toch gebleven?

  3. (oh..over de óuders op dat schip ga ik het al niet eens meer hebben dus…zie dat over die mentaliteit van tegenwoordig hehe…ik zie sommige ouders zélf nog wel rond gaan rennen op zo’n schip…!
    Jij kunt met recht fier zijn op je kleindochters! )

  4. ms

    Ja, kijk, dat is het juist. Als je met kinderen op stap bent, weet je dat en dan moet je ze bezig houden. En laat dat nu net – volgens mij dan toch – het probleem zijn bij sommige/vele ouders. Gooi je kinderen maar bij de hoop, dan ben je zelf lekker gerust.

    Achteraf, nu dus, kan ik wel lachen met dat voorval met die kleine voorkruiper omdat het zo absurd is, maar eigenlijk maakt het me wat bang voor de toekomst. Met welk soort mensen gaat mijn nakomelingschap moeten leren leven?

  5. Tja…dat is in elke generatie hetzelfde denk ik…je hebt goede en slechte mensen..die kleindochters van jou zullen niet de enige opgevoede kinderen zijn…en die renners niet de enige onopgevoede. Soort zoekt gelukkig nog altijd soort, maar dat ze ook onaangenamere types tegen zullen gaan komen lijkt me logisch…maar dat hadden wij toch ook? Alleen in onze tijd was er nog ontzag voor (groot-)ouders, politie e.d….dat lijkt nu steeds minder te worden. Mensen moesten zo nodig assertiever worden…maar waar heeft het ons gebracht??

  6. ms

    Wel ja, vroeger hadden die onopgevoede wel nog ontzag enige vorm van gezag. Nu niet meer.

  7. Tja, beleefdheid is soms ver te zoeken. Maar je bent dan extra fier dat de kids die bij jou horen, dat wel zijn, niet?

  8. Ik erger me ook blauw aan die onopgevoede,wilde ,brullende ,rondcrossende kinderen. In eerste plaats zijn de ouders daar de schuld van,want ze laten hun kinderen maar lopen en als al die ouders zo handelen dan krijg je zo’n toestanden.De bengels deden dat vroeger ook toen we in een warenhuis liepen ,maar daar heb ik korte metten meegemaakt.Een speelplein is een speelplein ,een winkel of een restaurant enz.is dat niet.Ze mochten niet meer mee op boodschappen als ze dat nog één keer deden.En hoe gaat het als ze met oma en opa op stap zijn…er valt altijd wel iets in de kar of in hun handen wat ze graag hebben.Nu kan ik overal komen met die twee jongens ,zelfs op restaurant.Daar zie je soms ook rondcrossende kinderen terwijl de ouders “gezellig” verder eten,drinken en keuvelen.
    Het woordje gezag kennen ze niet meer ,en van opvoedkunde weten sommige ouders nog bitter weinig.En wat kan het die ouders schelen als een ander er zich aan ergert of er last van heeft; Integendeel dan word je nog verweten op de koop toe.
    Als je zoiets tegenkomt zoals jij nu ,verstoort het willen of niet toch een gezellige dag met je kleinkinderen ,die dan wel gemanierd zijn.

  9. ’t Is tegenwoordig nogal iets hé, met de rotverwende kinderen. Las laatst nog een artikel erover in de krant, dat men toch best ‘wat harder’ terug gaat opvoeden, want zo als het NU is, zo gaat het alleen nog maar van kwaad naar erger. Aan die ouder(s) van dat knulleke … dit is een duidelijk geval om eens over na te denken. FOEI ! ! !

  10. PS: ‘Saai, heel saai … )’

    Dié Ella toch hé … ))

    $ KUS $ !

    Maar dan niet

    van Kamiel …))

    Graag gelezen Ms-ke …

    Zwaai zwaaaaaaaaaai … )) !

  11. en niet alleen kinderen hoor, vanwege een verbouwing in de fietsenstalling moesten alle gebruikers langs een en het zelfde paadje. olive wachtte rustig op haar beurt tot ze er langs kon. ze heeft een abonnement maar moest vandaag dus wachten op de per dag betalenden. een vrouw achter haar wilde er perse langs, vanwege haar abonnement :-s
    toen olive zei, ffkes geduld want u kunt er niet langs, dramde ze door en zei: ik heb geen geduld…

    pske: wat een saaie dingen doen jullie toch met die kinders

  12. ms

    Haha! Olive … dat moest nog komen, maar dat zou gisteren te lang geworden zijn.

  13. geen geduld hebben de mensen, en de kinderen al zeker niet
    maarja die kinderen zien dat van hun ouders
    je hebt echt van die wildemannen hé, die overal moeten crossen zelfs al is er geen plaats of is het er de plaats niet voor, en vreemd dat die ouders dat dan zomaar toelaten
    Elle en Amke zijn heel voorbeeldige kinderen, t zijn natuurlijk ook meisjes

Laat een reactie achter bij fotorantjeReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén