Wat wou ik gisteravond nu nog vertellen … awel sé!

Hier weten ze ook niet goed wat ze willen. mske had gisteravond nog doorgewerkt tot ze aan een bepaald punt in dat dossier zat. Dat was zo rond den tienen. En toen zei ze tegen mij dat ik toch ook altijd mijn moment weet te kiezen voor mijn sanitaire noden en het opkrabben van mijn kattenbak. Sedert het apartheidsbeleid hier ten huize, omwille van mijn afwateringssysteem, staat die namelijk in een achterafhoekske van ’t buro.

Dat ik dat doe om haar niet te storen tijdens haar drukke werkzaamheden, om haar concentratie niet in de war te sturen, daar had ze nog niet aan gedacht. Ik heb haar dat dan maar uitgelegd en toen vroeg ze waarom ik dan in ’s hemelsnaam een half uur in die bak moet zitten krabben.

• Eén! Ze overdrijft, dat is maar een dik kwartier.
• Twee! Als ik iets doe, wil ik daar deugd van hebben ook.

En het toppunt is dat ze vroeger, toen ik nog normaal op de kattenbak ging, die in een achterafhoekske van de keuken staat, ze altijd zei dat ik mijn moment zo wist te kiezen, zo net op de middag.