“Wij zijn tot 22 juli op vakantie” had de bediende van Mr. Sloddermans gezegd.

“Eerst zien en dan geloven” had mske gedacht, Mr. Sloddermans kennende.

Mr. Sloddermans heeft gedurende het weekend twee keer gebeld: één keer zaterdag, nationale feestdag, om 10.45u en één keer gisteren, zondag om 17.45u.

Er is een nieuw dossier binnen, dat is niks, dat komt gewoon binnen. Er kwam een mail met uitleg over een ander, weeral onvolledig, dossier. Er was de mail: “gelieve me zo dringend mogelijk te bellen”, wat mske dan vanmorgen al gedaan heeft. Eerst was er de bediende aan de lijn, die wist te vertellen dat Mr. Sloddermans de ganse voormiddag op het buro zou zijn, maar er net niet was. Sedertdien is het constant bezet.