Za za, ze & zo – Wizzewasjes

Categorie: Za za, ze & zo (Page 1 of 958)

Verbrand

By ms

On 24 maart 2025

Toen ik de avond na onze wandeling boven de “Creuttes” op de badkamer mijn gezicht in de spiegel bekeek, snapte ik al snel vanwaar het eigenaardige gevoel kwam. Ik was niet tomaatrood maar mijn kaken zagen er uit als blozekriekses en mijn voorhoofd was ook wat rozig.

Dat krijg je als je zonder hoed gaat wandelen, want zonnecrème was eigenlijk blijkbaar nodig geweest al zag het er zo -nog niet- naar uit.

Een beetje crème smeren en het euveltje was verholpen.

…

Aangezien de meeste parken voorzien zijn van een supermarkt, zij het een kleintje, nemen wij meestal wel één of ander mee voor in de microgolfoven: speltbroodjes om af te bakken bijvoorbeeld.

En al was de supermarkt daar wel al een relatief grote Carrefour, speltbrood hadden ze niet. De eerste keer ging het goed, al was het broodje niet krokant gebakken.

De tweede keer … “Luc, daar gaat iets fout” zei ik. “Snel, snel, want anders gaat hier direct een alarm gaan afgaan” zei Luc. Zij woorden waren nog niet koud of de kermis begon. Alle rookmelders in het huisje gingen af.

En het broodje was deze keer wél krokant.

(Lees verder onder de foto)

Of we in de toekomst nog iets gaan meenemen voor in de microgolfoven? Dat is nog zeer de vraag. Maar in sommige parken is de keuze in brood niet erg groot en ik moet dan niet absoluut speltbrood hebben maar de winkels zijn niet overal zoals deze Carrefour waar je echt alles vond en we écht niks hadden moeten meenemen (behalve naaigerief).

…

De ochtend na dat verbrande broodje stond ik op met een aireke in mijn hoofd. Ik wist niet wat het was, het klopte van geen kanten en het ging weg na het ontbijt.

Maar de volgende ochtend was het weer daar en sedertdien alle ochtenden en telkens vergat ik het te googelen tijdens de dag.

Dat deed ik zaterdagmorgen, thuis. En blijkbaar klopte het wél. Want waar ik dacht dat het nooit: “de soep is aangebrand” kon zijn, was het dat wél.

(Lees verder onder het filmke)

En ik die al aan “vlees” en “pap” had gedacht en had vermoed dat het een soldatenliedje was, vroeg me af van waar ik dàt liedje kende.

Les creuttes en de kuiten

By ms

On 23 maart 2025

In Za za, ze & zo

Van waar komt toch die zelf opgelegde verplichting om te wandelen als we op vakantie zijn? Dat vraag ik me af. Natuurlijk is het geen verplichting, maar toch plan ik voor alle dagen een wandeling die er mag zijn.

Dat deden we in 2014, toen we begonnen op vakantie te gaan, dus helemaal niet. We gingen de eerste keer naar -toen nog- Sunparks De Haan, namen de tram maakten een uitstap naar Blankenberge of tramden naar Oostende.

Maar dat zelfde jaar gingen we de eerste keer naar Schotland en daar reed geen tram naar Machrie Moor noch naar de King’s Caves en de andere bezienswaardigheden. Is het dààr ontstaan, die noodzaak om te wandelen om een vakantie compleet te maken? Ik weet het niet.

We hadden in elk geval een poos niet gewandeld door een verminderde energie door een lichte bronchitis en zouden daar, in Frankrijk, opnieuw aanvangen met een kleine wandeling van iets van een 6km. De wandeling heette: “Au-dessus des creuttes de Neuville”, waar het “au-dessus” wel aangaf dat er gestegen zou worden.

We hebben geen “creuttes” gezien, al zag de foto op RouteYou er verleidelijk uit.

Wat heb ik wél geweten. Eens terug in het huisje kregen we alle twee pijn in onze kuiten, om de dag nadien te merken dat drie van de vier benen goed bekomen waren. Mijn rechter kuit wrokte nog na.

We reden met de auto naar de restanten van de Abdij van Vauclair, waar onze wandeling van die dag zou beginnen, slenterden tussen de ruïnes, hadden de tegenslag dat er gerestaureerd werd, maar dat kon de pret niet drukken.

Maar toen we er opnieuw de pas inzetten, dacht ik: “Dit is niet goed” en ik herinnerde me vier jaar geleden een wandeling van 10 km waar ik had doorgezet met pijn in mijn heup en daarna al schuifelend moest herbeginnen met wandelen.

We hebben dan maar de planning aangepast en zijn met de auto naar de bezienswaardigheden gereden. Onderweg hebben we ook nog Napoleon eens een goeiedag gaan wensen.

En “Les creuttes¹⁺²” heb ik gegoogeld en een goeie uitleg gevonden, maar niet in Neuville.

Voor volgende vakanties ga ik ook meer uitstappen plannen die niks met wandelen te maken hebben, je kan niet voorzien genoeg zijn.

Want ja, vanwaar die zelf opgelegde verplichting om te wandelen?

____________________
¹ Les Creuttes – Mons-en-Laonnois
² Les Creuttes – Wikipedia

De 21ste vandaag

By ms

On 21 maart 2025

In Za za, ze & zo

Vroeger wisselden de jaargetijden op de 21^ste van hun beginmaand. Dat was gemakkelijk te onthouden. Nu? Nu wisselt dat van jaar tot jaar en van seizoen tot seizoen.

We zouden geen specialisten nodig hebben als er niks speciaal was om het over te hebben natuurlijk.

Maar wij doen daar niet aan. Vandaag begint -voor ons- de lente. Dat wil zeggen dat morgen de winterdecoratie de kast in gaat.

De sneeuwmannekes en het ijsbeerke kijken me een beetje treurig aan. En al vind ik het ook een beetje zielig, sneeuwmannen horen niet bij de vrolijke lentebloeiers.

Nu nog wat opsmuk voor de lente in huis halen en hopen dat ze het daarbuiten ook begrepen hebben. Of zouden ze op de specialisten wachten?

De boekenverkopen

By ms

On 20 maart 2025

In Za za, ze & zo

Waar je vroeger goed moest opletten zodat je geen boekenverkoop zou missen en nadat je gemerkt had dat bibliotheken enkel hun bibliotheekboeken verkochten, krijg je nu het tegenovergestelde.

Nu struikelen we zowat over de boekenverkopen en als we het al zouden willen konden we haast wekelijks, soms zelfs twee keer op één week naar een boekenverkoop.

En waar het vroeger interessant was om te neuzen en je bijna geen kunstboeken vond, geven ze die nu de volle aandacht … meer nog, men gebruikt ze als extra publiciteit.

Het is dus extra uitkijken en opletten geblazen, want soms kom ik wel in de verleiding voor een boek dat ik niet heb en dan dub ik en twijfel ik en denk tweemaal na om uiteindelijk te beslissen.

Wat eigenlijk ook te stom voor woorden is, want als ik écht iets zie dat ik écht zou willen, dan gaat mijn tikker een slag overslaan.

Voorlopig staat er nog één boekenverkoop op de agenda, maar daar bekijk ik enkel de romans. Daar vind ik soms nog wel eens dat het lezen waard is en beperken de andere boeken zich meestal op die welke je overal al kan vinden.

En daarna mag het even stoppen. Ik denk dat ik aan een boekenverkopenpauze toe ben

Bij teveel vondsten ineens zouden ze devalueren en bederf je het plezier dat je er aan beleeft.

Grog

By ms

On 18 maart 2025

In Za za, ze & zo

Als je vroeger een verkoudheid had of iets griepachtig ried men je aan om een grog te drinken.

Nu ik geplaagd zit met het overblijfsel van een lichte bronchitis bekeek ik onze sterke drank. Die was en is pover. Er zijn twee whiskyflessen, maar die zijn leeg en blijven staan omwille van de herinnering aan Arran. Er was een fles vodka, onaangebroken, omdat Luc die ooit kreeg van een Poolse medewerker.

Maar daar stond dan weer een datum op: “2008”. “Is die niet over tijd?” vroeg Luc. “Alcohol gaat niet over tijd” dacht ik luidop maar ging toch maar controleren. En daarbij, Luc heeft die fles pas later gekregen, ergens in 2010 of ’11 zoiets.

Ik waagde het. Het deed deugd aan het jeuk in mijn luchtpijp. Ik keek in de Colruyt naar de rij met sterke dranken en zag ook “rum”. Dat gebruikte men in grog. Dat zei Luc ook.

Maar aangezien ik dat eerste scheutje vodka heb overleefd, hoef ik echt geen nieuwe fles te kopen.

Wat blijkt nu? Na het opzoeken? Alcohol is slecht bij verkoudheid of griepachtige toestanden.

En weet je wat? Ze kunnen voor mijn part “je weet wel wat”.

Is er nu iets van vroeger dat nu niet de grond wordt ingeboord?

De tijd van toen

By ms

On 17 maart 2025

In Za za, ze & zo

We waren zestien en zaten in de les toen één van ons ineens voorover stuikte op haar tafel en roerloos bleef liggen. Eerst schrokken we ons allemaal dood, bij manier van spreken. Maar toen werd het eerder een akelige stilte. Ze was buiten westen. Er was geen paniek, enkel een enorm gevoel van hulpeloosheid.

Ze werd uit de klas weggedragen en afgehaald door familie. Later hoorden we dat ze met een ziekenwagen was weggevoerd en dat ze hersenvliesontsteking had.

Wij kregen geen antibiotica, géén van ons. We hebben enkel de mededeling gekregen dat we het thuis moesten vertellen.

Onze klasgenote heeft het overleefd omdat ze er zo snel bij waren, maar ze is nooit meer dezelfde geworden. Ze is gestopt met school omdat ze het niet meer aankon.

Uiteindelijk heeft ze, naar wat me werd verteld, verder praktijklessen genomen en heeft toch een goede job gevonden.

Het nieuws¹ was even een stap terug naar iets van lang geleden.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

____________________
VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2025/03/12/meisje-17-uit-diksmuide-plots-overleden-vermoedelijk-aan-hers/

De “betere” tijden?

By ms

On 16 maart 2025

In Za za, ze & zo

Ooit, lang geleden werd er, als de hele familie samenkwam wel eens wat speciaal gemaakt. Zo kwam er ook “Ossetong in Madeirasaus” op het menu te staan. Ik vond dat lekker. En ja ik wist wat het was, want ik zag het volledig aangekochte exemplaar, nog ongekookt, in de keuken.

Maar voor zo gewoon thuis is zo’n groot stuk vlees natuurlijk niet doenbaar voor een dag in de week en ik vergat.

Verschillende jaren geleden dacht ik er aan en bracht er mee mee, diepgevroren uit de Carrefour, waar het trouwens “Rundstong¹” heet.

Daarna hebben we er ook niet meer aan gedacht.

Ik schrok dan ook toen ik las dat Jeroen Meus dat ingrediënt had meegenomen naar één van de kookprogramma’s en het woord “walging” in de mond werd genomen². Vroeger moest je proeven éér je mocht zeggen dat je het niet lustte.

En net toen ik dit klaar had kwam er een artikel³ dat het ook over het perfecte kermiseten van vroeger had, al wordt het ingrediënt dan wel “kalfstong” of “koetong” genoemd. Persoonlijk houd ik het op ossetong, dat klinkt beter in mijn oren of bekender.

Ze zeggen er dan wel bij dat mensen het wél zullen eten in slechtere tijden.

Wij hebben daar niet op gewacht, we zijn al terug eens naar de Carrefour gereden én het onmiddellijk op het menu gezet.

Ondertussen vond Luc dat ze het bij de Colruyt ook hebben, diepgevroren van Boni maar ook klaargemaakt af te halen bij de beenhouwerij.

En ja, we gaan die ook uitproberen. Het is tenslotte eten van bij ons en onze tradities mogen ook in stand gehouden worden.

Voor wie walgen wil … doe dat in stilte en achter je eigen bord. Dat heet beleefdheid.

____________________
¹ Rundstong in Madeirasaus
² Het Nieuwsblad
³ Het Nieuwsblad

Wisselvallig

By ms

On 15 maart 2025

In Za za, ze & zo

Vorige vrijdag gingen we naar een boekenverkoop, ik trok een T-shirt aan met een tussenseizoensvestje. Ik het het niet te warm, ik had het niet te koud.

Vorige zaterdag gingen we naar een schermwedstrijd in een hal, ik trok een lichte zomerpul aan met een lichter tussenseizoensvestje. Ik had het te warm.

Vorige zondag gingen we naar de boekenmarkt, ik trok dezelfde lichte zomerpul aan met het zelfde tussenseizoensvestje. Ik had het koud.

Die drie dagen gaven ze mooi weer. Die drie dagen waren eigenlijk telkens in een hal of zaal en toch was er dat eigenaardig verschil in warmtegevoel.

Het verschil tussen de beide hallen? De schermhal is natuurlijk een sporthal en de boekenmarkt gaat door in een schoolrefter, waar klaslokalen boven zijn.

Hoe kan een mens zo nog weten wat hij ’s morgens moet aantrekken. En ga daarmee dan nog maar eens op vakantie. Je hebt drie valiezen nodig.

Maar niet getreurd, ze voorspellen nieuwe nachtvorst.

Een portie sarcasme

By ms

On 14 maart 2025

In Za za, ze & zo

Het is toch iets zenne, met die milieubewegingen.

Nu een belangrijke klimaattop met 50.000 mensen, waaronder vele wereldleiders, voorzien wordt in Brazilië is er wéér commentaar. Ze hebben een autosnelweg aangelegd door het Amazonewoud¹.

Ja, wat willen ze? Die 50.000 mensen, waaronder vele wereldleiders, moeten toch dààr geraken zeker.

Ze kunnen dat toch niet gaan doen in volgebouwde steden, daar zijn waarschijnlijk geen zalen die groot genoeg zijn.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

____________________
¹ VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2025/03/12/deel-amazonewoud-gekapt-voor-aanleg-snelweg-richting-klimaatt/

Vijf jaar

By ms

On 13 maart 2025

In Za za, ze & zo

Nadat ik las in de media -net of ik dat niet meer wist- dat corona vijf jaar geleden is en ik bepaalde reacties en overdenkingen en overwegingen las, ging mijn haar net niet meer rechtop staan. Dat zou het nu niet meer kunnen, het is er te lang voor.

Ik las namelijk dingen zoals dat er voor jongeren langer gevolgen waren, dat er boven ons hoofd werd beslist en dat meerderen spijt hebben dat ze zich lieten vaccineren.

Eigenlijk vind ik dat dat écht niet aanvoelt als vijf jaar geleden. Ik heb zelfs sedertdien de subtitel van het blog niet veranderd.

Maar zijn er mensen die daar géén gevolgen van hebben gevoeld? Wij wel. De kleindochters kwamen voor die periode nog alle maanden een weekendje hier. Erna niet meer. Soms vind ik dat ook jammer, maar kleine meisjes worden nu eenmaal groot. We gaan dan niet meer naar Plopsa om maar iets te noemen, maar we gaan er wel nog mee op stap.

Heb ik gelijk of heb ik ongelijk als ik denk dat ik na die vaccinatie last kreeg van een soort vergetelheid die ik voordien niet had? En neen, het heeft niks te zien met de verstrooidheid waar ik al mijn hele leven zo bij tijd en wijle mee te maken heb. Maar vergeten deed ik vroeger niet.

Maar eigenlijk, al bij al, ben ik tevreden over de manier waarop het toen is aangepakt. Zij die aan het roer stonden kregen óók te maken met iets dat ze niet kenden, ze moesten óók hopen dat ze de goeie beslissingen namen. En ik heb toen wél respect gekregen voor diegenen die hun kop uitstaken en beslissingen namen waar ze later op afgerekend werden.

Nog wat? Als de spoken van vroeger weer opduiken en ik die kwijt wil, krijg ik als antwoord dat ik geen ouwe koeien uit de gracht moet halen.

Dat er toekomstgericht geëvalueerd wordt is aannemelijk en zelfs aan te raden. Maar met scherp schieten naar vijf jaar geleden lost niks op.

Die koe is nog niet oud. Leer ze zwemmen.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).