De konijnen zijn rare wieten” had Slow gezegd. De konijnen eten namelijk niet het gras in hun ren, maar proberen het door de draad te halen. En als je het hen dan geeft …

Maar die ene keer had Slow hen het overschot van de soepgroenten gegeven en ze aten er niet van, ze lieten die een dag liggen tot het vers er af was en aten toen alle soepgroenten op.

Vandaag bracht mske een maïskolf mee van op wandeling en Slow zei: “ik ben es curieus”.

En ze stoorden de konijntjes toch in hun siësteke zeker. Maar toen Liene de maïskolf zag, sprong ze recht, joepte naar buiten, deed of ze hem niet zag en ging even later stiekem er zitten aan knagen.

Durf je wedden dat die morgen weeral pleites is.

De konijnen zijn rare wieten.