“Dat er iets mysterieus is aan katten” zegt mske “dat wisten de ouw Egyptenaren ook al”.

Dat zegt ze meestal als weer van die onverklaarbare dingen voorvallen. Onverklaarbaar voor mensen dan.

Zo zijn Slow en mske er nog altijd niet uit waar ik ben als ik er niet ben. “Sloef kan zich onzichtbaar maken” zegt mske, maar Slow blijft zoeken en zucht: “hij moet toch ergens zitten want in de gang zijn zoveel schuilplaatsen niet. Het spreekt vanzelf dat ik hen niet slimmer ga maken of misschien kan ik me wel écht onzichtbaar maken.

Ook kan Slow beteuterd staan kijken als hij Toke in de gang ziet en als hij in de keuken komt ze daar voor zijn voeten zit. Dan kijkt hij naar mske en vraagt: “hoe is Toke in de keuken geraakt?” “Waarschijnlijk tussen je voeten door mee naar binnen geslibberd” zegt mske dan want zij weet dat dat kan.

“Katten hebben de wijsheid van eeuwen in hun ogen” zegt mske dan. En daar heb ik niks aan toe te voegen.