Ze vroeg waar ze in het Engels kon geholpen worden en mske hielp haar in het Engels.

Veel later, op een heel andere plaats, stond ze ineens terug voor mske en lachte. Ze vertelde dat ze mske herkende. Ze zei: “I remember your glasses. They’re awesome”.

Een compliment is een compliment en mske heeft niet verteld waar haar bril vandaan kwam en hoe hij met kunst en vliegwerk aan elkaar hing. Ze heeft wel haar plannen om een andere te kopen opgeborgen … voorlopig toch.