Norma was een vrouw, die niet bepaald de volle sympathie van mske wegdroeg. Ze was de buurvrouw van mamaEx. En ze was van Brussel en als ze tegen mamaEx sprak, kwam daar af en toe, te pas en te onpas, een Frans woord tussen. Bovendien hadden ze daar een kast van een ultramodern huis neergepoot, volledig in beton, waar ze niet in woonden maar wel verbleven. Hun adres stond nog in Brussel. En mamaEx stond altijd vol bewondering voor mensen die wat excentriek deden

En mamaEx die toch twee kinderen had gehad, liet zich overdonderen door Norma die er geen had maar toch de wijsheid in pacht hoe je kinderen moest grootbrengen. Zus en Zoneke gingen er nu wel niet maar wel Fizzapapakke. En mamaEx zei vertederd dat Fizzapapakke zo veel aan Norma hield omdat ze zo goed met kinderen kon omgaan.

Toen Zoneke eens bij Norma langs was geweest begreep mske snel hoe goed ze met kinderen omging. Zijn zakken zaten namelijk vol snoep en koekerij.

Op een dag echter was Norma in de kliniek. Er was iets mis. Vier maanden later was Norma dood. Ze was 45, het gezwel was zo groot als een klein pasgeboren kind en ze hadden het weggehaald. En mamaEX zei dat ze door kanker te opereren de mensen vermoorden.