Juist ja, Zus en haar geld.

De zaak is al relatief oud. Zus studeert af en gaat onmiddellijk aan de slag in haar eigen branche, bij een fotograaf.

Op een dag staat ze voor een gesloten deur, ze belt hem op en hij zegt dat ze niet meer moet komen. Zonder boe of ba, zonder C4, niks, rien de knots, nada.

Zus is rechtenloos, want ze heeft niets in handen en ze trekt de zaak voor het gerecht, ondanks dat iedereen zegt dat ze het niet kan halen.

Zus zet door en het loopt de eerste keer op een sisser wegens weet-ik-veel. Maar uiteindelijk haalt ze het. De man moet haar de maanden wedde die ze niet kreeg betalen plus haar opzegvergoeding plus de interest op al dat geld.

De man betaalt één maandelijkse afbetaling en gaat failliet.

Zus in alle staten en mske ook! Vermits Zus nu zo ver gekomen was, wou mske het daar niet bij laten en vroeg raad aan iemand die het kan weten. En die legde stap voor stap uit wat ze moest doen. En mske zocht de curator en vond haar. En mske belde de curator en legde de zaak van Zus uit. En de curator wou haar er nog bijnemen.

Ergens in september krijgt Zus bericht dat ze het geld krijgt. Vóór het einde van het jaar zou Zus dus iets meer dan 700.000 oude Belgische joepers moeten getrokken hebben. Ze heeft 2.500€ gekregen en een brief van de vakbond, zeggende dat de rest nog wel tien jaar kan duren. mske gaat de naam van de curator terug opzoeken en zelf eens horen hoe dat zit.

Dit zijn de grote lijnen, we hebben geen zin om dat gedetailleerd uit de doeken te doen.