Nadat Slow en mske gisteren van pure frustratie practisch het ganse bakske mandarijntjes hadden leeg gegeten dat de goeie sint hier dinsdag had neergepoot, vertelde mske aan Zoneke dat ze wel een ander zou kopen voor Amke en Ella. “Mama” zei Zoneke “Amke lust geen mandarijntjes”. En hoe zou dat nu toch komen? Wel heel simpel. Zoneke en Bollie hadden bij het zien van mandarijntjes, gezegd: “mmm mandarijntjes” en Amke had daar zo in gebeten”.

Eens zien of ze Amke zondag niet kunnen overtuigen van zo eens een beentje zonder pel te proeven en het ding dan maar een andere naam te geven à la “sientjes” of zoiets. “Willen we anders niknakskes meebrengen?” vroeg Slow “zo van die droge”. “Dat zal wel zijn” zei mske “zo een droge zeker? Dan toch liever echte”. Maar ik weet dat die brave sint nog een zakske iets-andersen meegebracht heeft, iets waar Ella ook iets aan heeft, ze zal alleen heel hard plakken.