Mensen zijn toch bizarre wezens. Ze moeten niet opstaan, maar toch staan ze op. Maar als zij op zijn, moet iedereen dat maar zijn. Dat is nu dag na dag hetzelfde scenario. Ik lig nog zalig te slapen op die burostoel als mske binnenkomt en zij moet en zal die burostoel hebben hé! Geen lievemoederen aan, zalig slapen of niet zalig slapen, Sloef moet van die stoel.

Vanmorgen wou ik wat rebelleren door te doen of ik doof was maar ze kwam wat aan mijn achtereind staan stoempen.

Mensen!