Het geurt hier naar tijmthee. Al een paar dagen had mske last van een zeurhoofd. Gisteren zat er zo precies een stop tussen haar oor en haar keel en vandaag krast haar keel. “Tijmthee” dacht mske. Maar die was toch op. Of toch niet? Er stond hier nog ergens een dooske, daar was ze zeker van. Slow heeft de theekast uitgemest en zei al van: “neen hoor, niks tijmthee”, tot hij natuurlijk het laatste dooske nam.

Morgen of zo toch eens terug de voorraad aanvullen, de krassers en kriebelaars slaan op het onverwacht toe.