Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Te gek voor spoken

Als ik het al meer over ons huisspook heb dat ons op plagerige wijze treitert, doe ik dat meestal af alsof ik een verstrooidheid van één van ons beiden een naam heb gegeven: Kulleprul.

Maar stel nu, stel nu echt eens voor dat het niet aan een vergetelheid of verstrooidheid te wijten is. Wat als er echt rare plagerijen gebeuren.

Het is niet de eerste keer dat ik er zeker van ben dat ik iets ergens legde, het niet vind als ik het nodig heb en het terug vind als ik het niet nodig heb of een ander kocht. En dat dan wél op de plaats waar ik dacht dat het moest liggen en waar ik had gezocht.

Het gebeurde wéér op nogal raadselachtige manier.

Het was al een paar keer gebeurd dat we dachten dat we nog inktcartouches in voorraad hadden, maar dat ze niet te vinden waren. Ze bleven weg. Deze keer, voor zover mijn herinnering zich niet bedriegt brachten we ze mee, ik verruilde de lege zwarte voor de volle zwarte en legde de kleurcartouche ergens waar ik het zeker niet zou vergeten, in de dichte nabijheid van de printer.

Laatst zei Luc dat de kleurcartouche zo goed als leeg was, maar ach ja, kleur hebben we zo vaak niet nodig. Maar die inktcartouche was er niet meer en dat zou dus de derde zijn die zomaar was verdwenen. Ik wou er eigenlijk over bloggen, zo van: “zitten die zich nu ergens te verkneukelen?” maar deed het niet. Coronaperikelen en hittegolven zijn niet bevorderlijk voor spookverhalen.

Zaterdagavond zet ik de printer op, steek een blanco papier klaar, klep de uitlaatklep open en wat rolt daar uit? Jawel!

En ik ben misschien raar, misschien zelfs een beetje gek, maar zelfs dan ga ik geen inktcartouche in de uitlaatklep van een printer leggen.

Previous

De getelde lezer

Next

Simpel als bonjour

7 Comments

  1. Mysterieus… ?

  2. Dat herken ik wel een beetje.
    Ik houd het erop dat ik gedachteloos iets neerleg omdat iets anders mijn aandacht vraagt. Bel, telefoon, wat dan ook.
    Maar dit is wel een heel vreemde plek…

    • ms

      Zoiets wel, maar dit niet, zeker dat ik erg bewust gedacht heb dat ik het zó niet zou vergeten en we ondertussen ook al geprint hebben. Ah ja, want de zwarte is nu bijna op.

  3. Spoken zijn van alle tijden. Die weten hoe ze ons stervelingen in de war moeten brengen.

  4. elsje

    het mysterie van de kleurcartrigde..

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén