Zus had gisteren een pechdag. Niet “pechpech” maar ze is tegen een zéér brede deur gelopen, ze heeft haar hand gepletterd tussen een kast, ik weet niet meer hoe maar ze heeft ook nog haar knie ergens gestoten. Voor de verandering zal Zus dus nog eens goed voorzien zijn blauwe plekken.

En mske zuchtte dezelfde zucht die ze gans Zus’ leven al met zich draagt: “meiske toch, wees toch rustiger”. Waarop Zus zei: “Sjaans dat mijn trein nog niet ontspoorde of dat ik nog niet van de trappen gevallen ben”. Waarop mske repliceerde dat dat nog iets was voor op ons blog. Zus en trappen!

Zus kan geen trap zien of ze moet daar minstens één maal afvallen.

Dat begon reeds als héél klein meisje, ergens op bezoek. Ik moet wél zeggen dat het zoontje van die mensen Zus een handje geholpen had, 18 betonnen treden naar beneden, de keldertrap af. Resultaat was “enkel” een blauw oog.

In het huis waar ze toen woonden is Zus ook eens naar beneden komen gerold wat echter géén gevolgen had. Daarna in het Wat-was huis heeft ze de trap practisch even dikwijls al rollend als al lopend gedaan. Hoe dikwijls die daar af gevallen is.

Toen viel ze van de trap in de school, een breed blauwstenen trap. Ik weet niet hoe lang ze toen met haar enkel in een verband gelopen … pardon, gehinkt, heeft. Nadien was er bij iedere traprol wel een zeker risico voor die enkel.

Als studente op haar kot … wéér alle trappen geteld.

Nu kan mske zich niet herinneren dat ze van de trap van haar appartement gevallen is, maar er staat haar toch licht iets van voor.

Enkele jaren terug, Zus reed met de wagen en zette haar richtingwijzer naar rechts, toen een andere wagen haar voorbij reed op de pechstrook en tegen een buscabine aanknotste. Enige tijd later kreeg Zus een bericht van die zijn verzekeringsmaatschappij, stellend dat die bestuurder haar aansprakelijk achtte voor dat ongeval en dat ze BEF. 10.000,- moest betalen. Zus, tot in het putteke van haar tenen geraakt, contacteert haar verzekeringsmaatschappij die haar zeggen dat ze zich dat niet moet aantrekken dat dat een nieuwe politiek is van verzekeringsmaatschappijen. Dit kon zijn want rond diezelfde periode heeft mske ook zo enkele brieven gekregen, later meer hierover. Zus, toch niet gerustgesteld, stapt in haar autootje en rijdt naar de, toen nog, rijkswacht. Ze legt een verklaring af en die rijkswachters stellen haar ook gerust. Ze wil terug naar huis en … valt van de trappen van de rijkswachtbrigade.