Bij de opkomst van de gsm wou mske er geen. Ze vond dat ze geen hond was die altijd bereikbaar moest zijn.

Toen er zich echter eens een serieus probleem voordeed met een hond, in het midden van nergens besloot ze er een te kopen voor noodgevallen. Dat was een Siemens en er werd haar aangeraden om er eentje met een lithium batterij te nemen omdat die beter waren – en vooral duurder. En omdat Ex nogal veel op de baan was, nam hij die gsm mee voor noodgevallen. Hij gaf daarvan echter het nummer door aan mensen van zijn werk zodat die gsm onder het verlof niet eens kon opstaan en mske enkel naar de kinderen kon bellen maar niet vice versa.

Toen de batterij van die gsm stuk ging, wou mske dus een andere batterij halen, maar die batterijen waren duurder dan een nieuwe gsm van hetzelfde merk maar een ander type. Dus weer een Siemens. Zus en Zoneke beweerden dat ze een Nokia had moeten nemen want dat Nokia hét-van-hét was op gebied van gsm’s. Toen dus die wegwerp gsm practisch aanhoudend in het stopcontact moest zitten om zijn batterij op te laden kocht mske zich een Nokia, die na 7 maand verloren ging. En ze kocht zich weer een Nokia.

Ondertussen heeft Zus zich een Siemens gekocht want Nokia deugt niet. Die hebben hun batterijen ingesteld om maar twee jaar mee te gaan, enz … Ondertussen heeft mske gemerkt dat veel van dat jonge volkje geen Nokia meer heeft.

Wat vertelt Zus vorige week met een uitgestreken gezicht? Dat ze niet meedoet met al die hypes! Wat vertelt Boeke zondag? Dat ze een andere gsm gaat kopen, maar geen Nokia want die deugen niet!

Mode – trends – hype!