Neefke, de broer van Kozzeke, stelde zijn vriendin voor. Het meisje heeft dezelfde voornaam als Mooikind, niet 100%, er zijn twee letters meer maar de uitspraak is dezelfde. Wat Broer deed verzuchten: “dat is om het moeilijk te maken”.
En toen vertelde mske over Boeke en Broske en zei: “dat is ook om het moeilijk te maken”, want Zoneke en Broske hebben ook dezelfde voornaam.
Ondertussen is mske tot het eigenaardige besef gekomen dat de voornamen van Zoneke en Broske blijkbaar enkel problemen gaan geven als beiden samen aanwezig zijn. Want mske heeft reeds jaar en dag over Zoneke gesproken als over “onze …” terwijl Slow, zijn roots eigen, het steeds heeft over “den …”
Bizar dialect dat maakt dat hij, Slow, zichzelf tegen personen die hij opbelt kenbaar maakt door te zeggen: “Het is de …”
En nu mske dat overdenkt, merkt ze ook dat dat enkel met mannennamen gebeurt.
Wat denkte daarvan?