Eergisteravond had mske een dik gevoel in de keel. Gistermorgen had ze een ganse pot tijmthee gedronken. En alles was in orde of beter voelde in orde aan. Gisteravond echter begon ze te hoesten dat het pijn deed. Haar neus en oren zaten dicht. En ze nam een lepel van een fles die hier nog stond van toen Slow ooit eens een zware hoest had. Ze heeft geslapen als een beebietje.

Maar deze morgen was er nog altijd die hoest en Slow zei: “naar de dokter” en mske sputterde niet tegen want ze heeft veel te doen en als dat blijft aanslepen …

Het is hier wel eigenaardig, mske zwijgt en als ze iets zegt is het precies of ze schuurpapier gegeten heeft.

En de pot tijmthee staat hier weer te geuren.