Na het zwemmen ging mskes kleerkastje niet open. Ze probeerde en probeerde opnieuw en de sleutel stak juist en het was de juiste sleutel op het juiste kastje … en net toen mske dat kastje wou overtuigen dat het er goed zou aan doen … kwam de oude dame de hoek om. Die had mske in het bad enkele malen met kwieke slag voorbij gezwommen. mske traint op uithouding, weet je nog.

mske probeerde de sleutel nog eens vriendelijk te overhalen toch maar om te draaien maar dat lukte niet. “Och” zei de oude dame “misschien in één ruk, maar ik kan dat niet want ik heb artrose” en ze stonden zo met twee dat kastje en die sleutel te bekijken.

En de oude dame zei: “we kunnen er best Reddy bijhalen”. Die heet natuurlijk niet zo maar dat was de redder en de echte naam gaan we hier niet zetten hé! En mske dacht dat er wel niks anders zou opzitten. En ze draaiden de hoek op om Reddy te halen en plots bleef de oude dame staan bij de ingang van de zwemkom zelf, zette haar keel open en brulde:

“Reddy, wij krijgen da kaske hier niet open!”

mske, die altijd probeert zo onopvallend mogelijk stommiteiten voor te hebben, zocht dekking maar er was er geen. Ze haastte zich weer achter de hoek en Reddy kwam, zag en overwon.