En gisteren was ik drie maal iets beginnen posten maar ik mocht het er niet op zetten van mske. Ik wou iets op het blog zetten over de menopauze maar mske vond dat niet goed, dus smeet ik het er terug af.

En mske zat wat in de put en ik wou dat zeggen en ze zei dat klagen ook geen aarde aan de dijk brengt en ik mocht het ook niet zetten.

En dan wou ik nog iets vertellen over Amke. Snoezig! Maar mske dacht dat iedereen dan ging denken dat we over niks anders meer kunnen klappen. En toen vond ze die musical en was ze er ineens weer wat bovenop en zei: “Sloef, vertel morgen dat van Amke maar!”

Wel, diegenen die geen verhaaltjes over Amke meer willen horen, die kunnen nu best even de flair gaan lezen.

Het huis van mamaBollie is een rijhuis en in de eetplaats kwamen ze niet. Omdat ze met vier, eigenlijk met vijf, in dat wat krappe huis woonden stonden er in de eetplaats ook dozen huisraad van Bollie en Zoneke gestapeld.

Zodoende had Amke nooit het verkeer gezien. Maar nu zijn er twee ramen tot op de grond. Ze wonen er nog geen week en die ene venster staat vol met kleine kinderpollekes.

Dan gaat ze daar voor staan, kijkt naar de auto’s en wuift!