Toen mske na een leven van vriendschappen met meisjes die meer als haar kleine zusjes aanvoelden dan als vriendinnetjes, Ex die bij iedere tegenslag op de kar, die mske alleen mocht trekken, zat te janken, plots te maken kreeg met de psychologe die haar zei: “het is allemaal jouw schuld, je hebt je altijd weggecijferd en nu wil je dat te drastisch veranderen” veranderde mske zelf en zei: “nooit méér, nooit ofte nooit meer”.

En dan ineens wordt haar vriendschap opgeëist door iemand die in zak en as zit maar die haar twee jaar lang zelf laten stikken heeft en als die dan zegt: “pffft, de menopauze, dat heb ik al lang gehad en daar kan je tegen vechten zenne” toen gaf mske het mens in gedachten een sjot onder haar achterste.

mskes vriendschap is iets dat je kan krijgen, niet opeisen, maar het zal altijd wel “geven en krijgen” moeten zijn want het “geven alleen” daar heeft mske méér dan genoeg van.