Iedere keer als Slow en mske een stapke gaan zetten, zoals Slow dat noemt, brengt ze een snoepke mee voor de konijnen. Een troske zurkel of een kropke bitterpee.

Vanmorgen had ze blaadjes van een boom mee, waarvan ze gelezen had dat konijnen die ook lusten. Ik vind dat niet erg, want katten eten geen bladeren, enkel af en toe eens gras.

Maar dan vertelt ze zo droogweg dat ze onderweg twee dode muizen zien liggen had. En die had ze niet meegebracht. En toen ik vroeg waarom niet zei ze dat die gemakkelijk vergiftigd konden zijn.

En toen zei ik maar dat er misschien een hond op dat konijnenvoer geplast had en mske lachte en zei: “Sloef jongen, om daar aan te kunnen moest hij op zijn rug gaan liggen en omhoog pissen!

Poeh!