Wat nut heeft een rustig weekendje als je de nacht van zondag op maandag constant geplaagd wordt door die tegenspartelende maag, met een terugloop die je telkens in paniek recht doet vliegen.

En efkes langer blijven liggen zit er niet in want er zijn vele zaken te doen vandaag.

mske verlangde vanmorgen al terug naar haar bed en ze was er nog maar pas uit. 

Bij het eten gisteren kreeg mske een steek aan de rechterzijde. Die ging van rechts naar links met een helse pijn alsof een zaag haar doormidden zaagde en sedertdien zat mske met pijn ter hoogte van haar maag tot aan haar buik.

Vragen we ons toch allemaal af, wat dat weer kan zijn.

Maar nu is blijkbaar door. mske herinnert zich hetzelfde enkele jaren terug. Toen had ze pasta met pesto gegeten en dan had ze net hetzelfde. Deze keer was het ocharme één boke met salami. Dat kan daar toch niet van zijn, denkt mske dan.

Resultaat? Vanmorgen dus met haar suffe kop tegen een laaghangende balk geknotst. Daardoor zo geschud geweest dat ze daarna nog eens tegen een schuin dak bonkte toen ze iets in een vuilbak wou gooien en bij het afdalen van de trap tegen de andere kant van het schuin dak knotste. Kunnen ze nu echt die plafonds niet hoger maken?

In de auto, weeral zo een stinkiewinkie oranje licht en Slow slaat alles dicht en mske brulde tegen dat licht: “moet ik kotsen, jà?”

Eigenlijk moest ze nog naar de Gamma ook, maar ze had geen zin meer. Wie weet waar kon ze daar nog eens tegen lopen? “Geen risico nemen” dacht mske en ze kwam naar huis. Straks eens een siësteke doen zie, het zal dan wel degelijk over zijn.