“Oh wat heeft dat kindje lange wimpers en zulke schoon ogen” kweelden ze in koor. En het kindje mske voelde zich keer op keer meer en meer een grijze muis worden, want het was niet tegen haar maar tegen Broer, die gezegend was met hele grote donkerbruine ogen met de bijpassende wimpers. mske stond dan wat stilletjes terzijde. De volwassen mske heeft dikwijls naar dat fotootje terug gekeken en gevonden dat het kind mske er op helemaal geen grijze muis was. Blijkbaar heeft niemand ooit gemerkt wat voor leuke krulletjes dat kindje had.

Later wist moe heel geniepig te vertellen dat Victor had gezegd: “de oudste is de kleinste maar de jongste is de mooiste” en mske zag dat moe er deugd van had om dat te vertellen. mske voelde zich een grijze muis, zoals ze altijd al gedaan had. De volwassen mske heeft ook al naar foto’s uit die tijd terug gekeken en gevonden dat het meisje mske, ondanks maar 1.66m wel volledig gepast in mekaar stak terwijl ze weet dat boosaardige zus met haar lengte eigenlijk lang haar moest hebben om haar hoofd groter te laten lijken en dat ze niet op oogielen kon lopen omdat ze dan precies te koop was aan de lopende meter, maar dat platte schoenen de indruk gaven van overzetboten. Dit zijn niet de bevindingen van mske, want die trok zich van boosaardige zus’ schoonheidsperikelen niks aan. Dit was wat boosaardige zus van zichzelf vond en je kan mske niet verwijten dat ze het daarmee eens kan zijn.

Ex gaf geen negatieve kritiek, maar telkens mske iets nieuw aantrok of een andere kleur schmink probeerde of een ander kapsel had en zijn mening vroeg, zei hij: “ça va”. mske voelde zich een grijze muis want verder dan “ça va” zou ze het nooit brengen. Ook die foto’s heeft mske bekeken achteraf en ze ziet daarop een knappe vrouw.

Nu … is er echt een probleem sedert die hormonen. Bovendien loopt mske in een trainingsbroek omdat ze niets anders wil kopen zolang dat niet terug in orde is. Toch voelt mske zich geen grijze muis. mske heeft Slow gezegd dat hij geen complimenten moet geven, dat ze het toch nooit zal kunnen geloven, zelfs niet als ze zou willen. Maar Slow hoeft niks te zeggen.

Dit verhaal zou nooit geschreven geweest zijn, want de dingen van vroeger doen er eigenlijk niet meer toe, ware het niet … kort gezegd, dit verhaal is opgedragen.