Slow en mske kwamen gisteren thuis, met die ganse karrevracht appelsienen en van grote goesting wilden ze er alle twee direct een hebben.

mske nam haar gereedschap, maar Slow had dat gezien en vroeg: “wat is dat?” “Mijn appelsienpeller” zei mske en zag Slow raar beginnen kijken, al ligt dat ding hier al jaar en dag op het buro.

Het is zo een plastic spulleke dat ze vele jaren geleden eens bij Tupperware had gekregen en dat ze constant bij haar hield, want in normale omstandigheden is mske een appelsieneneter.

“Wil jij … ” vroeg Slow en liet de vraag hangen, maar hij stak wel zijn appelsien uit “ik krijg daar zo een pijn van aan mijn duim” vervolgde hij. Door de ervaring van het appelsieneneten heeft mske geen pijn meer aan haar duim want is ze erg handig met het appelsienpellerke en omdat Slow nu eenmaal Slow is, nam mske de appelsien en haalde de pel er af.

We zijn twee dagen verder en Slow heeft nog geen enkele appelsien zelf gepeld en dat is dus een verworven recht.