Wie zegt dat een kind niet onthoudt? Nu met de eerste mooie dag dat Amke hier was, vroeg ze ineens: “Oma, gaan we naar de konijntjes?” en mskes hart stropte dicht en ze dacht weer met afschuw aan het voorval van deze winter. Ze zei dat de konijntjes weg gelopen waren.

Nog net deze week had ze zitten rondkijken of ze ergens in de buurt aan konijntjes kon geraken maar blijkbaar zal ze dat eens aan de dierenarts moeten vragen. Net nu keek ze op internet wat rond maar toch … een konijntje is toch niet dàt konijntje.

Even later kwam Amke hier en vroeg of ik niet in de keuken mocht. En dan ging ze op haar hurken zitten, leuk zicht onder ons gezegd en gezwegen, zo een kleine ukkepuk op haar hurkske, en zei: “Sloefie, Sloefie, Sloefie … maar ik ben maar niet gegaan. Ik ben zulke kleine hurkenzitters niet gewend hé …