Gisteren had ik geen zin in wandelen. Er stond er nochtans eentje op de planning. Maar ik had geen zin. Het is nochtans goed voor de fysiek. Geen zin. Goed voor de lijn. Nog geen zin.

Alle pogingen om te trachten mezelf te overtuigen hielpen gewoonweg niet. Ik had gewoon geen zin.

De geplande wandeling was te saai. Bovendien hadden we ze vorige week pas gedaan. Ik had ook nog een sporthalhoofd. Ik had nog slenterbenen. Bovendien vind ik én wandelen én de Colruyt te veel activiteit voor een maandag.

Al deze argumenten om niet te wandelen hielpen wél. Ze hààlden het.

Wat deden we dan wél? Behalve de Colruyt? Ik heb de sporthalfoto’s gesorteerd en ze doorgezonden naar de persoon aan wie ik ze beloofd had.

Verder heb ik mijn bestelling -die volgende vrijdag in het afhaalpunt zal/zou aankomen- opgevolgd. We hebben siësta gehouden en daarna naar de koers gekeken.

Gelukkig waren we niet gaan wandelen of ik was nog in een kramp geschoten bij het idee dat ik al het voorgaand niet zou klaar gekregen hebben.

Vandaag gaan we zwemmen … als ik zin heb.