mske gaat morgen ziek zijn. Niet echt ziek, maar ze gaat niet kunnen eten. Niet echt niet kunnen eten. Alleen zo op de middag gaat ze geen honger hebben.

Waarom?

Slow heeft net aangekondigd dat hij morgen witloof met hesp en kaas gaat maken. En mske die lust geen witloof. Maar ze kan Slow niet verbieden witloof te eten natuurlijk en ze kan Slow ook niet verplichten van voor haar iets anders te maken. “Ja maar” zegt Slow dan “je hebt toch al eens witloof gegeten dat ik klaar gemaakt had”. Natuurlijk had mske dat gedaan. Bij Zus ook al een keer. Maar daarom wil dat niet zeggen dat mske daar een gewoonte wil van maken. “Weet je” zei Slow “ik zal voor jou twee kleintjes klaar maken”. “Dat is goed” zei mske en dacht iets heel anders. “Je denkt dat je die niet gaat opeten” zei Slow. “Juist” zei mske.

En als mske morgen geen witloof eet, heeft Slow gewoon wat meer.