Gisteravond wou Slow nog snel naar de winkel. Hij kwam tot de ontstellende bemerking dat er niet genoeg centen in zijn portemonnee zaten en vroeg dus aan mske of zij nog genoeg had en mske zei: “neem maar”.

Toen Slow dan even later klaar stond, keek hij bedremmeld en zei: “wat heb ik nu met dat geld gedaan?” Hij was dat kwijt … hier in huis.

mske begon dan een reconstructie te houden, van waar hij vanaf haar sjakosj vertrokken was en ging zo, na een grondige blik op het buro, via de gang naar de living, maar ze vond niks.

Daardoor bedacht Slow echter dingen die hij gedaan had, die mske niet wist en hij kwam triomfantelijk binnen met het lege doosje van de nectarinen, dat hij reeds in de vuilbak had gekieperd. In dat dooske … jaja! “Reconstructie houden is fijn” zei hij.