mske zegt: “we gaan niet klagen” en ik zie aan haar ogen dat ze denkt aan de periode die nog niet zo lang achter ons ligt.

Ze haalt haar Sloddermansboekentaske boven en haalt er een hele berg dossiers uit. Slow kijkt zijn ogen uit en je ziet hem denken aan de bergen werk bij de andere nieuwe dikke klant.

mske haalt nog meer uit haar Sloddermansboekentaske! Een brief! Een brief van een klant van Meneer Sloddermans die de dossiers in het Engels wil, maar die meneer wil dat de facturatie door één persoon gebeurt, Mr. Sloddermans dus. En mske had haar scherpste prijs berekend voor deze dossiers en wat leest ze nu? De nieuwe Sloddermansklant pitst daar zo maar 50 € per dossier af? Wabliefteru?

Boven staat de vermelding “mij bellen” in Sloddermansgeschrift, maar de Sloddermanstelefoon springt op het Sloddermansantwoordapparaat want de vijfde begint de Sloddermanskonzjee.

“Och” zegt mske “Mr. Sloddermans zal dat wel bijpassen van zijn eigen inkomen”. Horen jullie die sarcastische ondertoon ook?

“Voor die prijs kan Mr. Sloddermans zelf Engelse vertalingen maken” zegt mske. Horen jullie de gniffelende ondertoon ook?

En zeggen dat er gisteren getelefoneerd werd om te vragen of mske en Slow nog peren wilden gaan trekken zoals vorig jaar … Dat zit er dit jaar helemaal niet in.

En zodoende bekijkt mske de onoverkomelijke berg werk en zegt “we gaan niet klagen” en zie ik aan haar ogen dat ze denkt aan de periode die nog niet zo lang achter ons ligt.