Toen ze gisteren avond nog steeds geen verbinding kregen met Slow’s zus, heeft Slow eerst Win trachten te bellen. Die nam natuurlijk ook niet op. Daarna heeft hij getracht haar geburen te contacteren, maar met bijnamen vind je geen nummers. Via de inlichtingen dan maar.

mske vreesde het ergste en dacht dat de mensen met dit weer niet thuis zouden zijn, maar toch, één van beide nam op en was onmiddellijk akkoord om te gaan kijken. Slow belde een kwartier later terug en kreeg daar zijn zus aan de lijn. Ze wist nog niet dat haar telefoon stuk was en ze zou van huis uit proberen om naar hier te bellen. Ondertussen weten we nu wel dat het goed gaat, voor zover dat kan, en dat Win bij haar geweest was.

Ondertussen heeft ze nog niet gebeld, dus die telefoon is stuk. Dat is de derde. De eerste was een gsm van mske, die nogal snel terug moest opgeladen worden. mske vond toen dat ze haar moesten kunnen bereiken en die gsm was te goed om weg te gooien maar niet goed genoeg om mee te nemen. Die ging, wonder boven wonder, nog een paar jaar mee en toen kreeg ze er één als geschenk … geschenk dat ze na een paar weken moest teruggeven, de schenker had zich bedacht. De lompen tistaart! Toen kocht ze zichzelf een nieuwe en ja … het is weer prijs.