En nu eens iets over mskes verjaardag. Die is nu toch al een veilig pooske door. Waarom veilig? Wel mske heeft een rare hersenkronkel, dat zal iedereen nu al wel weten, dus ook over haar verjaardag.

Als kind had ze steeds grote verwachtingen voor die dag en alle jaren viel die tegen.

’s Morgens speelden ze “Ik weet dat jij vandaag verjaart” van Will Tura, stopten haar één of ander kadootje in haar pollen, dat ze niet kon openmaken, want de tafel diende nog afgeruimd en ze moest op tijd naar school.

Later beterde dat er niet op. Er waren dan wel altijd kadootjes maar ofwel waren ze te laat ofwel te vroeg. Kadootje afgeven en de jaarlijkse plicht was weer vervuld. Bovendien zakte de ganse bende dan af en kon mske niet snel genoeg iedereen van drank en taart voorzien, want anders vroeg haar vader of hij soms een houten bakkes had. De TV moest op want hij moest zijn programma’s zien. Op een zekere keer heeft mske daar korte metten mee gemaakt.

mske is niet voor dure kadootjes. Ze zou nog liever een boekeeke pisbloemen krijgen die ze zelf gaan plukken waren dan weet ik welk juweel of schitterding. Gewoon gemeend en niet als een verplichting. Slow weet dat -wat weet Slow niet- of misschien voelt hij dat wel aan.

Nu is er ook nog het blog. Al drie jaar probeert mske die verjaardag te verdoezelen. Waarom? Wel het gaat hem niet over de wensen op dat blog of niet. Diegene die er eerst wensen op zet, die doet er moeite voor, want die herinnert zich de dag en meent het dus. Degenen die volgen …

Wat we bedoelen is dat er een mailknop op staat om eens iets speciaal te zeggen. Maar die wensen aan de lopende band in een reactie om er van af te zijn, die wenst mske zelfs niet. In die mate dat ze een mail heeft gezonden aan iemand die ze heel erg graag heeft, zeggende: “wat je ook gezien hebt, reageer er niet op”. Het heeft niks te zien met het feit dat mske anti die verjaardag is, neen enkel tegen het er zich van af maken.