Gisteravond zat mske nogal vroeg voor TV te knikkebollen. En om niet in slaap te vallen zette ze zich recht met haar hand onder haar kin en leunde zo op de leuning van de zetel.

Slow gaf ineens een snurk en mske schrok op. Het feuilleton was over iets heel anders bezig en ze draaide zich om naar Slow, die met zijn hoofd achterover lag te slapen. “Kom” zei mske “we gaan slapen, eer we hier morgen stijf van het rare zitten en verkleumd van kou wakker worden.

Zodoende gingen Slow en mske gisteren iets later dan de kiekeren op stok.