Bij het laatste uitstapke met de dames besloten ze de succesformule van die keer bij de zoo te herhalen. Dat wil zeggen, broodjes voor ’s middags en ’s avonds ergens in een aangepaste gelegenheid iets warm gaan eten.

Zodoende begon Slow aan de broodjes. Broodjes met kaasje voor Amke, broodjes met choco voor Ella. Maar verdraaid. Slow keek heel beteuterd in de pot choco en vond dat die er niet Ella-waardig uitzag. Die choco was precies gekabbeld. Slow en mske eten praktisch geen choco en zodoende …

“Weet jij wat Ella nog graag eet?” vroeg Slow. Eigenlijk heeft mske nooit echt goed opgelet wat Ella tussen haar bokes eet en ze nam de telefoon. “Geen probleem hoor” zei Zoneke “ze lust ook opavlees, mamavlees en papavlees”. mske schrok maar dat hoefde niet. Eens ze de vertaling gehoord had klonk dat al minder kannibaal. “Als je dat niet hebt, lust ze wel kaas ook hoor” zei Zoneke. “Maar we hebben papavlees” verzekerde mske.

Bleek achteraf toch dat Slow dat opgegeten had. Ja, mske houdt ook niet in het oog wat Slow juist opeet hé. Als mske eet kijkt ze naar haar eigen bord.