mske heeft het niet begrepen op het K3 spel. Helemaal niet! Toen Amke haar twee weken geleden de doos toonde en vroeg om het eens te spelen -dat is een leuk spel hoor oma maar het is te groot voor op tafel het moet op de grond en je mag de kaartjes niet kreuken en de dobbelsteen is heel groot en die andere kaartjes is voor de grote toer en het wolkje doet niet mee- was het al te laat.

Gisteren niet.

“Goed” zei mske “we gaan het spel spelen” en Amke opende de doos op haar kop. “Wacht efkes” zei mske. Terwijl mske de kaartjes terug op volgorde stak legde Amke het veld al open. Het gaat om een reis rond de wereld en je moet zoveel mogelijk briefkaarten verzamelen. “Amaai mijn voeten” dacht mske, want je moet echt een reus zijn om die pionnen te verzetten. Amke zou dat wel doen en kroop dus over dat veld. “Dat klopt hier niet” zei Slow en hij legde iets uit maar ondertussen had Amke al gegooid. Een ferme gooi met de dobbelsteen van Ella en de kaartjes lagen overhoop. “Ella moet twee plaatsen achteruit” zei Amke “want die twee dolfijnen kijken achteruit”. Lap! Kaartje gekreukt. mske kreeg de kriebels. Bovendien was het bedtijd.

“We nemen een binnenweg” besliste Slow want ze waren nog maar halfweg het spel en Amke moest vandaag naar school.

mske gaat toch eens uitkijken of “Goudzoekers” nog ergens te vinden is. Klein bord voor op tafel en leute gegarandeerd.