In de school had masseur het er over gehad dat ze nooit of nooit boekskes mochten aannemen die van een andere godsdienst waren. mske heeft als kind nooit geweten dat er andere godsdiensten bestonden laat staan dat er boekskes over waren. Waarschijnlijk zwegen moe en va over zulke zaken.

Toen ze jong meisje was, was er ene die zei dat je die boekskes wel moest lezen, kwestie van er een kritische eigen mening op na te houden. mske heeft die boekskes nooit nodig gehad om haar eigen kritische mening te vormen.

Toen mske getrouwd was werden ze meermaals lastig gevallen door deze mensen. En die keken niet naar dag noch uur, zodat mske het beu werd om te zeggen dat het haar niet interesseerde. De dag dat haar verjaardag op een zondag viel en ze nog in bed lag om half acht, jawel half acht, stonden ze daar weer. Ex was de deur gaan openen en toen hij nogal lang wegbleef en mske ongerust werd -je kon nooit weten welke onheilsboodschap … vloog ze haar bed uit, naar beneden en vloog uit naar de twee vrouwen die daar stonden. Ze vroeg of ze echt niks beters te doen hadden op een zondagochtend om half acht en dat ze haar gerust moesten laten en ze sloeg gewoon de deur dicht. De volgende keren heeft ze steeds gewoon de deur dicht geslagen.

In het wat-was huis was er minder trafiek van hunnentwege en ze begonnen al weer wat naar de achtergrond te verdwijnen toen er, weeral op een zondag, dezelfde twee vrouwen stonden. mske naam haar aanloop om … maar ze herkenden haar blijkbaar en dropen af.

Hier? Blijkbaar komen ze hier nog minder. Gisteren was de tweede keer. En mske deed wat ze de laatste jaren steeds deed. Ze zei: “laat de mensen gerust” en wou de deur dichtgooien. Maar dat ging niet. Ze kon het gewoon niet. Kwam dat nu omdat de jongste van de twee haar vriendelijk goeiedag had gewenst. mske weet het niet, maar ze kon het ineens niet meer opbrengen zo bruut onvriendelijk te zijn en ze zei wat vriendelijker: “zie je nu wat jullie bereiken? Ik heb helemaal geen zin om bruut en kortaf te zijn” en ze wenste hen ook een goeiedag. De oudste van de twee greep de kans om toch maar zijn parolleke te doen en zei dat mske waarschijnlijk wel eens gefrustreerd moest geweest zijn in haar leven en dat ze op haar leeftijd -du-uh- wel al één en ander moest meegemaakt hebben en dat ze dus eens moest beginnen nadenken over …” “Vind je niet dat het wat laat is om te beginnen met nadenken” vroeg mske en ze ging verder dat het haar niet interesseerde en ze besloot met te zeggen: “dan ga ik nu vriendelijk mijn deur dichtdoen”.

Eigenlijk zou ze daar beter kompassie mee hebben. ’t Zijn zielepoten! Waarschijnlijk nooit de kans gekregen om voor zichzelf een eigen kritische mening te vormen.