Een auto is een goed middel om kinderen te laten slapen. Het is dan ook zo dat telkens Slow en mske Zonekes auto zien stoppen, er geen kindjes te zien zijn op de achterbank. Ze liggen dan gewoon om. “Knock-out” noemt Slow dat.

Sedert geruime tijd echter zei hij wat anders. Een pozeke terug toen ze weer eens wat te vroeg waren en zodoende Zoneke de auto de oprit zagen oprijden zei Slow: “alles gekapseisd vanachter”.

Aangezien Slow geen kind meer is, slaapt hij niet in de auto, maar we hebben wel al gezegd dat hij af en toe voor de TV efkes van de wereld is. “Een kneurreke gedaan” noemt hij dat dan. Dat stamt nog uit de tijd dat zijn ganse slapen uit tussendoorse kneurrekes bestond.

We hebben ook al verteld hoe Slow en mske TV kijken. Slow op de zetel, mske tegen hem geleund met haar benen over de leuning in de andere zetel. Zodoende weet mske dan niet of hij geconcentreerd is of net niet.

Gisteren echter volgde ze vol spanning “Waking the Dead”. Het was de laatste tijd wat verwaterd en ze had al gedacht dat, als het zo bleef, ze misschien de moeite niet meer zou nemen. Gisteren was anders, beter. “Het is beter hé” zei ze en ze voelde Slow’s kin op haar hoofd zakken. Zijn adem ging erg gelijkmatig en het was duidelijk dat hij niet met de perikelen op het scherm begaan was.

“Knock-out” dacht mske “absoluut gekapseisd”.