Natuurlijk gingen zaterdagavond die plaskes uit ons hoofd -ons, in dit geval Slow, mske en mezelf zijnde- en zonder daar nog verder bij stil te staan togen wij alle drie in ons bed.

Die nacht werd mske gewekt door het geluid, maar ze was nog niet wakker genoeg en ze vroeg zich af welke lompe dwaas daar putteke nacht op een stuk ijzer aan het tokkelen was. Het geluid bleef en het bleef en het bleef. mske lag er heel lang op te luisteren tot ze wakker genoeg was om zich recht te zetten en aanstalten te maken om eens door ’t venster te gaan kijken naar de onverlaat die … “Wat is ’t?” vroeg Slow die bij de minste beweging die buiten de normale bedactiviteiten valt -en dan bedoelen we wroeten natuurlijk, foei kromme geesten- wakker wordt. “Dat!” zei hij “dat is de drup op de brievenbus”.

Natuurlijk, ongelooflijk stom van daar niet aan te denken, dacht mske zo bij zichzelve tot ze zich afvroeg vanwaar die drup dan wel mocht komen vermits dat zich nog nooit eerder voordeed en dan nog recht op ons brievenbus. Het getokkel hield haar wakker.

’s Morgens, jawel zo voor dag en dauw, aangezien ze zo vroeg weg wilden ging Slow de buitenkant hier eens in ogenschouw nemen en kwam binnen aankondigen dat hij het ergste vreesde, dat hij dacht dat de kroonlijst kapot was. “Dat kan niet” zei mske “die kroonlijst is nog maar drie jaar geleden vernieuwd”. En toch, was volgens Slow, de ganse voorgevel nat en drupte het dooiwater uit de kroonlijst op de brievenbus.

Die zondag hadden ze geen tijd om efkes door het zolderraam te gaan kijken, al was de gevel  ’s avonds al zo nat niet meer. Slow is dan op maandag maar door het venster gaan hangen. Maar er was niets te zien. Er stond een laagje ijs in de goot, dat was alles.  “Kiep er een emmerke water in” stelde mske voor. Maar dat vond Slow geen goed idee want als er een gat in zat zou dat toch dichtgevroren zijn. “Kiep er een emmerke warm water in” stelde mske voor. Maar ook dat vond Slow geen goed idee.

Zodoende weten we nu nog altijd niet of er een gat in de kroonlijst zit of niet. We hopen tenzeerste dat aan dit verhaal geen vervolg moet komen. En wij hopen van jullie hetzelfde … Dat jullie dat ook hopen natuurlijk.