Amaai zeg! Woensdagmorgen had mske me een ochtendhumeur! Niet te geloven! Ze had de gsm al heel vroeg laten aflopen en ze had niet echt een joepiegevoel bij de komende dag. En dan ging ze nog eens op den baskuul staan ook.

Gelukkig dat ze de laatste jaren zo niet meer met de deuren gooit om zich af te reageren, maar geweten hebben we het wel. Ohla!

Als ik zeg dat ze boos was, dan is dat echt wel zwak uitgedrukt.

Ze zei tegen de muren dat ze al bijna niets at en ze verweet het brood dat het lekker was en vertelde dat ze niet meer ging eten. Slow? Jawel hoor, tegen hem zei ze dat hij teveel eten klaarmaakte en ik had ook al de kaas gegeten omdat ik rond haar benen fleemde. Niet dat ze daar normaal wat tegen heeft, maar met haar geklede broek aan …

We hebben geen van allemaal iets gezegd, de muren niet, het brood niet, Slow nog minder en ik heb stilzwijgend mijn korrels opgegeten want die heeft ze me natuurlijk wel gegeven.

Toen ze thuis kwamen zei ze dat het abnormaal geweest was wat ze op die baskuul had gezien en dat er een andere uitleg moest zijn en ze dacht aan de antibiotica. Ze zei dat die haar dik maakte. Ze zei dat ze het al had moeten weten door haar vingers. Die antibiotica dat moet echt wel bucht zijn, als ik mske daar over bezig hoor. Dinsdagnamiddag had ze dan wel de laatste genomen maar ze heeft toch zo een drie dozen binnen, twee dozen Ibuprofen die nog niet op zijn maar die ze nog moet nemen en twee dozen Dafalgan en die zijn wel op.

Raar maar waar, maar gisterenmorgen woog ze twee kilo minder. Dus is ze maar efkes op google naar die antibiotica gaan zoeken. En wat ze al gevreesd had klopte. Dik van worden doe je niet maar je kan wel vocht gaan vasthouden. En laat dat nu precies een probleem van mske zijn.

Wat het vandaag wordt weet ik nog niet. Ik zal nog efkes moeten wachten tot ze op is.