Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Het postje van de hoop

De moemoe van de evenementenfamilie had iets aan haar schouder waar ze toch al een poos mee sukkelde. De naam moemoe werd haar niet gegeven omwille van haar leeftijd maar omwille van haar jarenlange aanwezigheid op de evenementen, want eigenlijk is ze jonger dan mske.

Goed, ze werd geopereerd aan haar schouder en kwam enthousiast vertellen hoe goed de operatie was geslaagd en dat ze hen zou bezoeken op het volgende evenement en die zondag stortte ze in elkaar.

De dinsdag er op opnieuw. Ze werd naar spoed gebracht en daar is ze sedert 19 februari niet meer weggekomen.

Onderzoek wees uit dat haar bloed de boosdoener was. Het maakte geen witte bloedcellen meer aan.

Ze mag er haar kamer niet verlaten want elk contact met wat dan ook kan gevaarlijk zijn. Bezoek moet een masker op en de handen ontsmetten.

Nu zou er een beendermergtransplantatie moeten gebeuren, maar tot ze de gepaste donor vinden moet ze drie maal per week granulocyten krijgen van bloeddonoren.

Die moeten natuurlijk de juiste bloedgroep hebben. Bloedgroep O dus, dat is positief, want het is niet zoals mske verkeerdelijk dacht een zeldzame bloedgroep. Negatief is dan weer dat de perfecte beenmergdonor niet zo direct gevonden wordt. Indien dat niet lukt moeten de dokters opteren voor een iets minder passende. En ook negatief is dat één bloeddonor maximum 3 keer mag geven op een jaar tijd.

Dat betekent dat er bloeddonoren te kort zullen zijn. En die moeten zij, de patiënte en familie dus, zelf zoeken. Hoe het juist in elkaar zit, of er geen lijst bestaat of waarom er geen lijst bestaat, dat weet mske niet.

mske heeft O negatief. mske ging gisteren. mske leeft nog. Het is dus niet dodelijk, niet gevaarlijk en je wordt er ook niet slechter van. Je maakt ze zelf wel weer aan. mske zal nog twee keer gaan.

Al wie zich geroepen voelt en ergens in het Antwerpse woont kan hier reageren … anderen die de mogelijkheid zien mogen ook.

Previous

Gevonden voorwerpen

Next

Onbekend is onbemind

5 Comments

  1. bea

    Bloed geven kan echt wel levens redden, ook het onze.

  2. Ik help het mee hopen dat er nu veel mensen in het Antwerpse toevallig dit lezen! Maar heb zelf de ervaring dat, als ik min of meer wervende postjes schreef over simpel bloedoneren al, er toch vaker gereageerd werd met waarom men niét..dan wél..!
    Maar wie weet..hoop doet leven..in dit geval letterlijk.

  3. Ik heb O negatief maar mag door mijn leeftijd (na 120 gifte) geen bloed meer geven. Kreeg een mooie bedankbrief in naam van alle patiënten die geholpen waren met mijn bloedgifte.
    Ik was zeker gegaan.
    PS, je mag 4keer per jaar bloed geven

  4. ms

    Dit mag maar maximum 3 keer per jaar. Dit is geen bloedgeven, maar granulocyten. Dat is een soort witte bloedcellen.

    Na zo één gift moest ik twee maand wachten om terug gewoon bloed te geven, maar na drie giften zal ik het eens moeten navragen.

  5. Dat Granulocyten een soort witte bloedcellen is daar weet ik niets over,volgende maand is het weer bloedgifte en dan ga ik er aan de dokter meer over vragen. Een mens is nooit te oud om bij te leren

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén