mske is vroeger zo vaak alleen geweest, gedurende de dag wel te verstaan, en druk doende met de dossiers. Dat blijft natuurlijk niet zonder gevolg. Zo af en toe denkt mske dan eens luidop. Anderen noemen dat in zichzelf praten, maar dat is natuurlijk niet zo. Want om te praten heb je een gesprekspartner nodig.

Allee, soms praat mske ook wel eens in zichzelf, maar dan antwoordt ze daar ook zelf op.

Maar nu hebben we het over luidop denken. Zoals de man die mske in de steek laat, te laat tot de conclusie komt dat hij dat beter niet had gedaan en dan komt zeggen dat hij volgende keer beter zal opletten. Dan hoeft het voor mske dus niet meer.

Dan zegt ze: “ach, het sop is de kool niet waard” en nadat hij zijn hielen gelicht heeft denkt ze: “te laat hé man!”

Ze dacht écht dat ze dat dacht, maar als ze het er dan later op de avond met R. over heeft en hij met een twinkel in zijn ogen zegt: “te laat hé man!” dan weet mske ook hoe laat het is.